therealdesign

Στις εκλογές του 2009 το ΠΑΣΟΚ διακήρυξε τη θέση του για : «Δημόσια, Δωρεάν και Υψηλής Ποιότητας Παιδεία για Όλους» και κατέθεσε ολοκληρωμένο πρόγραμμα για την υλοποίηση του.

Δυόμιση χρόνια αργότερα – πολύ πριν την εξάντληση της τετραετίας – είχαν ολοκληρωθεί οι αναγκαίες θεσμικές παρεμβάσεις , είχαν ψηφισθεί 6 νόμοι , ενώ τρία ακόμη νομοσχέδια είχαν ολοκληρωθεί με διακομματική συμφωνία, έτοιμα να κατατεθούν στην Βουλή. Ήταν τα νομοσχέδια (A) για την έρευνα, (B) το τεχνολογικό Λύκειο και το νέο σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ, καθώς επίσης αυτό για την πλήρη διοικητική αναδιάρθρωση του Υπουργείου Παιδείας, νομοσχέδια τα οποία αρνήθηκε η Ν.Δ. να ψηφιστούν.

Ήδη υλοποιείται μια μεταρρύθμιση από το νηπιαγωγείο μέχρι τα ΑΕΙ και την διά βίου μάθηση.

Ακολουθεί μια σύντομη παρουσίαση των κύριων πολιτικών που υλοποιήθηκαν για την εκπαίδευση, την κατάρτιση, την έρευνα, και την καινοτομία.

Το Νέο Σχολείο Α/θμια – Β/θμια Εκπαίδευση

Το πρώτο ερώτημα που έπρεπε να απαντήσουμε ήταν το « ΤΙ ΣΧΟΛΕΙΟ ΘΕΛΟΥΜΕ».  Το ερώτημα ήταν και είναι σύνθετο και η απάντηση κάθε άλλο παρά αυτονόητη.

Θέλουμε ένα σχολείο στραμμένο στον εγκυκλοπαιδισμό με επίκεντρο το δάσκαλο ή θέλουμε ένα σχολείο που εκπαιδεύει τα παιδιά πώς να μαθαίνουν; Ποιο πρότυπο έχουμε για τον αυριανό πολίτη, τον οποίο το σχολείο καλείται να εκπαιδεύσει και να υπηρετήσει; Η απάντηση σε αυτά και άλλα αντίστοιχα ερωτήματα δίνει και το πολιτικό στίγμα της όποιας μεταρρύθμισης και των όποιων πολιτικών επιχειρήσαμε.

Η επιλογή μας ήταν και είναι ένα Σχολείο Aνοικτό σε ιδέες, χώρος προβληματισμού και αναζήτησης, χώρος δημιουργίας, με εξωστρέφεια και αναζήτηση της αριστείας τόσο για τους μαθητές του όσο και για τους εκπαιδευτικούς. Ένα σχολείο στο οποίο ο μαθητής θα μαθαίνει να αυτενεργεί, να προβληματίζεται αλλά και να συνεργάζεται, να συνθέτει απόψεις, να αποδέχεται τον πολιτισμό του άλλου χωρίς να απεμπολεί το δικό του. Ένα σχολείο το οποίο θα ανοίγει δρόμους στους μαθητές του, επικεντρωμένο όχι μόνο στα στενά γνωστικά αντικείμενα αλλά και στη διαμόρφωση αξιών και αγωγής. Ένα σχολείο στο οποίο το θέατρο, η μουσική, ο  κινηματογράφος, οι τέχνες, η φιλοσοφία θα έχουν τη θέση που τους αρμόζει. Ένα σχολείο στο οποίο η εκμάθηση (και όχι η διδασκαλία) των ξένων γλωσσών δεν θα έχει μοναδικό στόχο ένα εφόδιο για την αγορά εργασίας, αλλά θα αποτελεί ταυτόχρονα παράθυρο για να γνωρίσουμε τον κόσμο που μας περιβάλει. Ένα σχολείο που του δίνει τις ευκαιρίες και τις δυνατότητες να παίρνει την πιστοποίηση της ξένης γλώσσας και της πληροφορικής μέσα από ένα δημόσιο σύστημα εξέτασης και πιστοποίησης

Η αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού αποτέλεσε την πρώτη και βασική μας προτεραιότητα, αφού στους εκπαιδευτικούς πέφτει κατά κύριο λόγο η ευθύνη για την υποστήριξη του Νέου Σχολείου.

Αναμορφώσαμε το σύστημα επιλογής στελεχών ανεβάζοντας τον πήχη των προσόντων και των δεξιοτήτων που πρέπει να έχουν οι υποψήφιοι  βάζοντας φραγμό σε κάθε είδους ρουσφετολογική παρέμβαση.

Εξορθολογίσαμε το σύστημα μεταθέσεων διασφαλίζοντας ότι αυτές  θα γίνονται μόνο όταν υπάρχουν συγκεκριμένα κενά σε συγκεκριμένες σχολικές μονάδες και αφού ο εκπαιδευτικός που μετατίθεται έχει πραγματικά υπηρετήσει επί συγκεκριμένο διάστημα στην αρχική του τοποθέτηση. Παράλληλα αναμορφώσαμε  το σύστημα των αποσπάσεων, αφού με την εισαγωγή αντικειμενικών κριτηρίων μειώσαμε δραστικά τον αριθμό των αποσπάσεων περιορίζοντάς τον στο απολύτως αναγκαίο και διασφαλίσαμε την αντικειμενικότητα, ενώ καταργήσαμε το άθλιο καθεστώς της μοριοδότησης των αποσπασμένων εκπαιδευτικών με τα μόρια που θα έπαιρναν αν υπηρετούσαν στην κανονική τους θέση. Τέλος, επεκτείναμε το σύστημα της ηλεκτρονικής καταγραφής όλων των στοιχείων που αφορούν κάθε σχολική μονάδα, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί η καρτέλα κάθε σχολείου που επιτρέπει την παρακολούθησή του και τη διοικητική του υποστήριξη ανά πάσα στιγμή.

Για την επιλογή των εκπαιδευτικών θεσπίσαμε το ειδικό πιστοποιητικό παιδαγωγικής επάρκειας, διαδικασία που υπάρχει στις περισσότερες χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου, αναπτύξαμε σύστημα υποστήριξης του νεοδιοριζόμενου εκπαιδευτικού μέσα από την ατομική του καθοδήγηση και υποστήριξη εντός της σχολικής μονάδας, διορθώσαμε πολύχρονες στρεβλώσεις στο σύστημα διορισμών κατοχυρώνοντας ότι όσοι διορίζονται θα πρέπει να έχουν- ως απαραίτητη προϋπόθεση -επιτύχει στις εξετάσεις του ΑΣΕΠ και  στη συνέχεια θα συνυπολογίζονται τα μόρια που δικαιούνται λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους (προϋπηρεσία, κοινωνικά κριτήρια κλπ).

Αναδείξαμε, για πρώτη φορά, το Πρόγραμμα Σπουδών σε κυρίαρχο οδηγό αντί για το μοναδικό σχολικό εγχειρίδιο που περιόριζε τον εκπαιδευτικό. Τα νέα προγράμματα που δοκιμάζονται πιλοτικά αφήνουν μεγάλα περιθώρια αυτενέργειας, παρακινώντας στην ουσία τον εκπαιδευτικό να αναζητήσει τον προσφορότερο δρόμο για να επιτύχει στο έργο του, σύμφωνα με την δική του ιδιοσυγκρασία και τα χαρακτηριστικά των μαθητών του.

Δρομολογήσαμε την ανάπτυξη εμπλουτισμένου εκπαιδευτικού υλικού, στήθηκε το περιβάλλον του Ψηφιακού Σχολείου, όπου υπάρχουν οργανωμένα φροντιστηριακά μαθήματα για την ενισχυτική υποστήριξη του μαθητή, αναπτύχθηκαν εκπαιδευτικά λογισμικά και περιβάλλοντα τηλε-εκπαίδευσης. Παράλληλα, επεκτείναμε  τα Προγράμματα Επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών στη χρήση των νέων τεχνολογιών, την εξοικείωση με τα νέα προγράμματα σπουδών και κυρίως, με το πρόγραμμα της Μείζονος Επιμόρφωσης, στη ριζική αναμόρφωση της εκπαιδευτικής πράξης εισάγοντας την ομαδοσυνεργατική μάθηση, τη λογική των projects, τις τέχνες και τον πολιτισμό στην καθημερινή σχολική πράξη κλπ.

Αλλάξαμε το πλαίσιο λειτουργίας των πειραματικών σχολείων. Για πρώτη φορά μπήκαν τα σχολεία αυτά στη διαδικασία της αξιολόγησης, προκειμένου να λειτουργούν πραγματικά ως σχολεία στα οποία δοκιμάζονται πρακτικές και εφαρμόζονται καινοτομίες.

Ολοκληρώσαμε το Σχέδιο Νόμου για για το Νέο Λύκειο, το Σύστημα Πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση καθώς και το Τεχνολογικό Λύκειο, τα οποία παραδόθηκαν στη νέα πολιτική ηγεσία, αλλά δυστυχώς υπήρξε ρητή άρνηση για να προχωρήσει  οτιδήποτε σχετικά με την Παιδεία. Με τη συγκεκριμένη πρόταση το ενδιαφέρον στο σχολείο μεταφέρεται από τις εξετάσεις στην ουσία της εκπαίδευσης, αυξάνονται οι επιλογές μαθημάτων, υπηρετείται η εμβάθυνση στα γνωστικά αντικείμενα. Η πρότασή μας για το Τεχνολογικό Λύκειο δίνει ένα απολύτως διακριτό ρόλο στην τεχνική εκπαίδευση με προτεραιότητα  στην εκπαίδευση σε τεχνικά επαγγέλματα που συνδυάζουν τα ενδιαφέροντα, τις δεξιότητες και τις κλίσεις του μαθητή με τις  ανάγκες της αγοράς εργασίας και του αναπτυξιακού μοντέλου της κάθε περιοχής. Ελπίζουμε ότι από τις εκλογές θα προκύψει η κατάλληλη πολιτική ηγεσία που θα συνεχίσει να κινείται στην ίδια προοδευτική κατεύθυνση και θα προχωρήσει στην υλοποίησή της.

Στη διάρκεια των δυόμισι χρόνων της παρουσίας μας στο Υπουργείο Παιδείας, προσπαθήσαμε να ανοίξουμε όλα τα θέματα που αφορούν στην αναμόρφωση του εκπαιδευτικού συστήματος και την αναβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης με αποκλειστικό γνώμονα το «Πρώτα ο Μαθητής».  Κάναμε πολλά, σε αρκετές περιπτώσεις φτάσαμε μέχρι το τέλος, σε άλλες προχωρήσαμε σε ικανοποιητικό βαθμό, ενώ υπήρξαν και περιπτώσεις που το έργο ολοκληρώθηκε μεν ως προς την επεξεργασία του αλλά δεν κατοχυρώθηκε θεσμικά και παραδόθηκε στη νέα πολιτική ηγεσία που ανέλαβε να το συνεχίσει.

Αναγνωρίζουμε τις καθυστερήσεις που υπήρξαν στο έργο μας με αποτέλεσμα σημαντικές πολιτικές να μην ολοκληρωθούν ή να μείνουν ημιτελείς. Εκτός από τις καθυστερήσεις υπήρξαν και σφάλματα. Αρκετά από αυτά δημιούργησαν αναστάτωση στην εκπαιδευτική κοινότητα. Τα περισσότερα ήταν ασήμαντα και πιθανώς αναμενόμενα, αφού μόνο όσοι δεν πράττουν είναι αλάνθαστοι. Κάποια όμως, όπως η μη έγκαιρη αποστολή των βιβλίων τη φετινή χρονιά, ήταν σημαντικά και κόστισαν πολύ. Ελπίζουμε να κόστισαν λιγότερο στους μαθητές, αφού το πρόβλημα αντιμετωπίστηκε σε μεγάλο βαθμό με τη συνδρομή και τη συνεργασία πολλών συντελεστών και ιδιαίτερα των εκπαιδευτικών. Η αναμόρφωση όλου του συστήματος της παραγωγής, της διακίνησης  αλλά και η αλλαγή της αντίληψης της χρήσης ενός και μοναδικού διδακτικού εγχειριδίου και η παράλληλη χρήση ψηφιακών βιβλίων και βοηθημάτων, ελπίζουμε ότι δεν θα ξαναδημιουργήσουν παρόμοιο πρόβλημα στο μέλλον.

Οι αλλαγές στην Παιδεία δεν μπορούν να φανούν αμέσως αλλά χρειάζονται χρόνο, υπομονή και κυρίως στρατηγικό σχεδιασμό. Πιστεύουμε ότι αφήσαμε ένα σημαντικό έργο ως παρακαταθήκη, πίσω από το οποίο υπάρχει η σκληρή προσπάθεια και η εντατική εργασία ενός σημαντικού αριθμού ανθρώπων καθώς και πάρα πολλές ώρες διαβούλευσης και εξαντλητικού διαλόγου. Είναι ευθύνη όλων μας και ειδικότερα της εκπαιδευτικής κοινότητας, να απαιτήσει από την επόμενη ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας και κατ’ επέκταση από την επόμενη κυβέρνηση να περιφρουρήσει την παρακαταθήκη αυτή και να συνεχίσει την προσπάθεια για ένα σχολείο σύγχρονο αντάξιο των επιταγών της εποχής.Η μεταρρύθμιση στην Ανώτατη Εκπαίδευση

Η μεταρρύθμιση στην Ανώτατη Εκπαίδευση

Η νομοθετική μεταρρύθμιση για τα  Πανεπιστήμια και τα Τ.Ε.Ι. της χώρας έδωσε απάντηση σε βασικά αιτήματα της Πανεπιστημιακής κοινότητας αλλά και στην απαίτηση της κοινωνίας για Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα σύγχρονα, αποτελεσματικά, με αυξημένο κύρος, ικανά να αποτελέσουν βασικό όχημα για την ανάπτυξη της χώρας.

Στόχος ήταν η απελευθέρωση των δημιουργικών δυνάμεων του Ελληνικού Δημόσιου Πανεπιστήμιου και Τ.Ε.Ι. από τα στεγανά και τις πελατειακές συμπεριφορές που είχαμε αφήσει να εμφανιστούν και σε πολλές περιπτώσεις να εγκαθιδρυθούν ως κυρίαρχες πρακτικές. Υπηρετήσαμε με αφοσίωση την αυτοτέλεια και το αυτοδιοίκητο των Ανώτατων  Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων. Κάθε Πανεπιστήμιο και Τ.Ε.Ι., καλείται μέσα από τον Οργανισμό του να ρυθμίσει όλα όσα το αφορούν: από τον προσδιορισμό της ιδιαίτερης ταυτότητάς του και την πολιτική του σε θέματα έρευνας, μέχρι τον τρόπο επιλογής προσωπικού και τις διαδικασίες αξιολόγησης των φοιτητών.

• Θεσπίσαμε το Συμβούλιο του Ιδρύματος, ένα νέο όργανο με ελεγκτικό και εγκριτικό ρολό. Τα μέλη του επιλέγονται εξ ολοκλήρου από την πανεπιστημιακή κοινότητα: η πλειοψηφία τους ανήκουν στην πανεπιστημιακής κοινότητας και εκλέγονται από αυτήν, ενώ τα υπόλοιπα προέρχονται μεν από φορείς εκτός Πανεπιστημίου αλλά επιλέγονται με διευρυμένη πλειοψηφία από τα αιρετά μέλη. Στους σκοπούς του Συμβουλίου του Ιδρύματος συμπεριλαμβάνεται ο στρατηγικός σχεδιασμός αλλά και η κοινωνική λογοδοσία σε θέματα διαχείρισής των πόρων, και τήρησης του θεσμικού πλαισίου και των διαδικασιών.
• Θεσπίσαμε τη διαρκή εξωτερική αξιολόγηση όλων των παραγόντων της πανεπιστημιακής κοινότητας, αφού κανένα ίδρυμα δεν μπορεί να προοδεύει χωρίς ένα μηχανισμό διαρκούς αξιολόγησης του παραγόμενου έργου με σκοπό τη διαρκή βελτίωσή του.
• Κατοχυρώσαμε την ακαδημαϊκή ελευθερία και την ελευθερία λόγου και έργων μέσα στην ακαδημαϊκή κοινότητα, διασφαλίζοντας παράλληλα το αυτονόητο: ότι δεν είναι δυνατόν να διαπράττονται ακόμα και κακουργήματα μέσα σε πανεπιστημιακούς χώρους και καμία κρατική αρχή να μην επεμβαίνει, εν ονόματι ενός ασύλου που σκοπό είχε να προασπίσει την ακαδημαϊκή ελευθερία και όχι την ποινική ατιμωρησία
• Αναδείξαμε τη Σχολή ως βασική μονάδα των ιδρυμάτων, ώστε να πετύχουμε την αναδιάρθρωση των πόρων και του έμψυχου δυναμικού και να είναι εφικτό να θεσπιστεί το ενιαίο πρόγραμμα σπουδών για το πρώτο έτος φοίτησης, αυξάνοντας τις επιλογές των φοιτητών για την διαμόρφωση της ακαδημαϊκής τους πορείας.
• Θεσπίσαμε αυτόνομη Σχολή για τα μεταπτυχιακά προγράμματά με διοικητική και ακαδημαϊκή αυτοτέλεια. Παράλληλα, τα Α.Ε.Ι. καλούνται να αναπτύξουν εκπαιδευτικά προγράμματα από απόσταση, προγράμματα δια βίου μάθησης, καθώς και προγράμματα με διεθνή προσανατολισμό, που θα απευθύνονται σε αλλοδαπούς φοιτητές ή θα υλοποιούνται σε συνεργασία με ξένα πανεπιστήμια.
• Θεσπίστηκαν μηχανισμοί ουσιαστικής υποστήριξης των φοιτητών τόσο σε ακαδημαϊκό όσο και σε οικονομικό επίπεδο. Καθιερώσαμε τον καθηγητή σύμβουλο που υποστηρίζει και καθοδηγεί τον φοιτητή στην πορεία των σπουδών του, ενώ εισαγάγαμε το θεσμό του συνηγόρου του φοιτητή με σκοπό την υποστήριξη του σε περιπτώσεις καταχρηστικών συμπεριφορών. Παράλληλα, διευρύνεται το σύστημα της χορήγησης υποτροφιών και άτοκων δανείων, διευκολύνονται οι εργαζόμενοι φοιτητές κλπ.
• Καθιερώσαμε μέτρα για την ορθολογική παραγωγή, διανομή και κοστολόγηση των συγγραμμάτων, ώστε να σταματήσουν οι σκανδαλώδεις διαδικασίες που πλήγωσαν το κύρος της ακαδημαϊκής κοινότητας, αλλά και να φύγουμε από τη στρεβλή κατάσταση του μοναδικού συγγράμματος.
• Οι αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ήταν και είναι απαίτηση της κοινωνίας και έχουν  τη σθεναρή υποστήριξη της συντριπτικής πλειοψηφίας της πανεπιστημιακής κοινότητας. Με τη δρομολόγησή τους υπήρξαν ισχυρές αντιδράσεις μίας ισχνής μειοψηφίας που σε αυτές τις αλλαγές είδε να αμφισβητείται η κυριαρχία της λόγω της διάρρηξης των σχέσεων διαπλοκής που επί χρόνια συντηρούσε το προηγούμενο σύστημα.
• Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν επί μέρους διαφωνίες και αντιρρήσεις από άλλους παράγοντες της Πανεπιστημιακής Κοινότητας. Υπάρχουν αρκετοί αξιόλογοι άνθρωποι που πονάνε και νοιάζονται για το πανεπιστήμιο, οι οποίοι είτε επειδή επικεντρώθηκαν σε επί μέρους θέματα, είτε επειδή δεν πείστηκαν από τις εξηγήσεις που δόθηκαν, είτε επειδή δεν μελέτησαν επαρκώς κάποια σημεία του νόμου και αρκέστηκαν στις φήμες, κράτησαν αρνητική στάση απέναντι στην όλη προσπάθεια. Εδώ βρίσκεται και η ευθύνη μας, το σημείο στο οποίο θα έπρεπε να είχαμε καταβάλει μεγαλύτερη προσπάθεια και να είχαμε πετύχει καλύτερα αποτελέσματα.
• Παρά το γεγονός ότι πετύχαμε τη μέγιστη συναίνεση και ο νόμος ψηφίστηκε με σημαντικότατη πλειοψηφία-255 Βουλευτές-, γεγονός που ελάχιστες φορές έχει καταγραφεί για τόσο σημαντικό νομοθέτημα στην ιστορία του ελληνικού κοινοβουλίου, έπρεπε να είχαμε καταβάλει ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια προκειμένου να διευρύνουμε την υποστήριξη στο νόμο μέσα στην πανεπιστημιακή κοινότητα και να διαμορφώσουμε ένα κλίμα που θα επέτρεπε στην πλειοψηφία να υπερασπίζεται το νόμο ανοιχτά χωρίς να υποχωρεί στις φωνές και στην πίεση όσων με συντεχνιακή λογική νοιαζόντουσαν να διασώσουν το ατομικό τους συμφέρον.

Διά Βίου Μάθηση

Με βάση το Νόμο για την «Ανάπτυξη της Διά Βίου Μάθησης» (N. 3879/2010) που ψηφίστηκε το 2010:

·         Αναπτύσσεται το Εθνικό Δίκτυο Διά Βίου Μάθησης διασφαλίζοντας τον λειτουργικά ενιαίο χαρακτήρα του συστήματος διοίκησης της διά βίου μάθησης με στόχο τον εξορθολογισμό του συστήματος  προς όφελος του πολίτη και της τοπικής κοινωνίας και οικονομίας.

·         Αποκεντρώνονται οι δράσεις διά βίου μάθησης στους Δήμους και τις Περιφέρειες με γνώμονα την ορθολογικότερη κατανομή και αναδιανομή πόρων και επενδύσεων, καθώς και την ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού της περιφέρειας.

·         Δημιουργήθηκε το Εθνικό Πρόγραμμα Διά Βίου Μάθησης, το οποίο συμβάλλει στον καλύτερο σχεδιασμό και συντονισμό των δράσεων διά βίου μάθησης επιτυγχάνοντας παράλληλα τη σύνδεση με το αναπτυξιακό πρόγραμμα της χώρας.

Προβλέφθηκαν δράσεις διά βίου μάθησης σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο με τελικό αποδέκτη και ωφελούμενο τον εκπαιδευόμενο, εκπαιδευτή, καταρτιζόμενο, άνεργο (2,29 δισεκατομμύρια ευρώ στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ).

Διαμορφώθηκε και ξεκίνησε το πρόγραμμα χορήγησης Επιταγών Αρχικής Επαγγελματικής Κατάρτισης για καταρτιζόμενους στα δημόσια και ιδιωτικά ΙΕΚ με κοινωνικά κριτήρια δίνοντας έμφαση σε ειδικότητες αναπτυξιακού χαρακτήρα (44 εκ. ευρώ στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ / 56.000 ωφελούμενοι για το σύνολο της προγραμματικής περιόδου του ΕΣΠΑ).

Συγκροτείται το ενιαίο εθνικό πλαίσιο αναγνώρισης προσόντων και πιστοποίησης γνώσεων, δεξιοτήτων και ικανοτήτων με τη δημιουργία του Εθνικού Οργανισμού Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού (Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π) που διασφαλίζει το δημόσιο έλεγχο του συστήματος πιστοποίησης και την αναγνώριση των προσόντων των πολιτών εντός και εκτός συνόρων.

Στο πλαίσιο της συνολικής αναδιοργάνωσης των υπηρεσιών του Υπουργείου συγχωνεύτηκαν 6 φορείς διά βίου μάθησης και προέκυψαν 2 φορείς με στόχο την ποιοτική αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών στον πολίτη με το μικρότερο δυνατό κόστος.

Έρευνα και Τεχνολογία

Στον τομέα της Έρευνας και Τεχνολογίας διαμορφώθηκε και υλοποιήθηκε μια νέα πολιτική.  Συγκροτήθηκε το Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας και Τεχνολογίας  με την συμμετοχή διεθνώς καταξιωμένων Ελλήνων επιστημόνων από την Ελλάδα και το εξωτερικό με καθοριστική συμβολή στη διαμόρφωση και υλοποίηση των επιμέρους πολιτικών και δράσεων.

Η Νέα Πολιτική για την Έρευνα & Τεχνολογία στηρίζεται σε τέσσερις στρατηγικούς πυλώνες, τέσσερις μεγάλες ενότητες όπου όλα τα ερευνητικά προγράμματα που προκηρύσσει ο δημόσιος τομέας θα εντάσσονται σε αυτές και οι αντίστοιχες προκηρύξεις των προγραμμάτων θα επαναλαμβάνονται ώστε η ερευνητική κοινότητα να έχει σταθερές αναφορές και να προετοιμάζεται σε βάθος χρόνου.  Αυτό ήταν και ένα πάγιο αίτημα της ερευνητικής κοινότητας. Οι στρατηγικοί πυλώνες είναι: 1) Ερευνητές: Ενίσχυση σε δυο κατευθύνσεις: ανθρώπινο επιστημονικό δυναμικό & ερευνητικές υποδομές.  2) Παραγωγή: Διασύνδεση με τον παραγωγικό ιστό της οικονομίας για την προαγωγή της καινοτομίας.  3) Εξωστρέφεια: Αξιοποίηση Ευρωπαϊκών, διεθνών και διακρατικών προγραμμάτων και 4) Ευαισθητοποίηση της κοινωνίας: Διασύνδεση της επιστήμης με την κοινωνία.