Άννα Διαμαντοπούλου

Άρθρο της Άννας Διαμαντοπούλου

Τώρα που χαμήλωσαν οι προβολείς της τελετής έναρξης, ας δούμε και την ουσία. Η 5^η Ελληνική Προεδρία, όπως και κάθε Προεδρία, μετά την αλλαγή της Ευρωπαϊκής Συνθήκης, έχει περιορισμένες δυνατότητες να επηρεάσει τον προκαθορισμένο σχεδιασμό της ΕΕ ή να αναδείξει δικές της θεσμικές πρωτοβουλίες.

Θεωρώ όμως ότι η συγκυρία, με τις ιδιαίτερα κρίσιμες για την προοπτική της Ευρώπης ευρωεκλογές, και με προεδρεύουσα την χώρα που αποτέλεσε το πεδίο ασκήσεων αντιμετώπισης της κρίσης, επιτρέπουν και επιβάλλουν μια ελληνική πρωτοβουλία έξω από τις διαδικασίες και κανόνες της ευρωγραφειοκρατίας. Μια εθνική παρέμβαση με διεθνή και ευρωπαϊκή διάσταση, υπό το φώς της προεδρίας,

Η πρόταση του ΔΝΤ για αναδιάρθρωση του χρέους, η σχετική ερώτηση του Έλληνα Υπουργού Οικονομικών και η απάντηση του κ. Σόιμπλε «Forget it Yannis», αποτυπώνουν το δράμα της Χώρας που συνεχίζει - τέσσερα χρόνια μετά - να βαδίζει χωρίς δικό της σχέδιο και με τους άλλους να ορίζουν την τύχη της. Ταυτόχρονα αναδεικνύουν την ανάγκη να υπάρξει μια δημόσια παρουσίαση θέσεων και υπεύθυνη συζήτηση πάνω σε τεκμηριωμένες εναλλακτικές προτάσεις που υπάρχουν για να βγούμε απο την κρίση και να μπούμε στην νέα εποχή. Οφείλουμε όλοι να εξαντλήσουμε κάθε δυνατότητα διεξόδου.

Η ιστορία μας διδάσκει. Τόσο κατά τις διαπραγματεύσεις που κατέληξαν στην Συνθήκη των Βερσαλλιών, μετά τον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο, όσο και κατά τη συνδιάσκεψη του Μπρέτον Γούντ στη λήξη του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, υπήρξε σύγκρουση εθνικών συμφερόντων αλλά και αντιπαράθεση σε οικονομικά σχέδια που αφορούσαν στη παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη και ειρήνη.

Κατά την διάρκεια της προετοιμασίας της συνδιάσκεψης του Μπρέτον Γουντς υπήρξαν δύο διαφορετικές προσεγγίσεις: το αμερικανικό σχέδιο Γουάιτ και το βρετανικό σχέδιο Κέινς.

Το πρώτο απέβλεπε στη ισχυροποίηση του δολαρίου  και διατύπωνε ένα ελάχιστο θεσμικό πλαίσιο παρέμβασης που αφορούσε την ισορροπία στην παγκόσμια οικονομία. Το δεύτερο που ήταν πολύ πιο φιλόδοξο και ήθελε να αποφύγει την επανάληψη των δεινών του μεσοπολέμου, προέβλεπε ένα λογιστικό παγκόσμιο νόμισμα, αλλά και τρόπους αντιμετώπισης των ελλειμμάτων ή πλεονασμάτων των ισοζυγίων πληρωμών, σχέδιο που προσέβλεπε σ τη μακροχρόνια ισορροπία των κρατών – μελών του συστήματος. Επεκράτησε το πρώτο, που αποτύπωνε τη βούληση της νέας αναδυόμενης δύναμης.

Σήμερα μετά από τέσσερα χρόνια μη αποτελεσματικής αντιμετώπισης της κρίσης στην ΕΕ, από την μια πλευρά υπάρχει η ομόφωνη (!) απόφαση  του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για την δημοσιονομική προσαρμογή και από την άλλη ΔΝΤ, διεθνή ινστιτούτα, νομπελίστες και κορυφαίοι οικονομολόγοι που διαφωνούν, ανησυχούν ή προβλέπουν την καταστροφή, προτείνουν, χωρίς όμως να έχει διαμορφωθεί μέχρι σήμερα μία ενιαία επεξεργασμένη αντιπρόταση . (Προφανώς δεν αναφέρομαι στις αδιέξοδες και ανέξοδες κορώνες λαϊκισμού σε Ελλάδα και Ευρώπη. Να θυμίσω όμως ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Μαΐου το 2010 επηρεάστηκε ιδιαίτερα από την υπάρχουσα τότε ακαδημαϊκή έκθεση των “Bocconi Boys” Alesina – Ardagna, η οποία αναγόρευε την δημοσιονομική προσαρμογή και την λιτότητα ως μόνο τρόπο εξόδου από την κρίση.

Να ετοιμάσουμε λοιπόν και εμείς σήμερα, ένα ακαδημαϊκό αντίπαλο δέος που θα αποτελέσει πολιτικό εργαλείο για το Συμβούλιο Κορυφής του Μαΐου 2014. Αυτό που αν θέλει, μπορεί να κάνει η Ελληνική Κυβέρνηση, είναι να οργανώσει στο περιθώριο της Προεδρίας μια διεθνή συνδιάσκεψη με θέμα την έξοδο από τη κρίση και τη  διαχείριση του «εθνικού χρέους» στην ΕΕ.

Στη συνδιάσκεψη αυτή θα πρέπει να προσκληθούν και να απαντήσουν σε συγκεκριμένα ερωτήματα επιλεγμένα ινστιτούτα, ακαδημαϊκοί, νομπελίστες και πρώην αρχηγοί κρατών που δεν έχουν πια να διαχειριστούν εθνικές προτεραιότητες, και φυσικά παράγοντες του κοινωνικού και οικονομικού γίγνεσθαι. Το ζητούμενο θα είναι μια ακαδημαϊκή και πολιτική νέα πρόταση, με οικονομικά και κοινωνικά επιχειρήματα για την αντιμετώπιση του χρέους, μέσα από πολιτικές υποστήριξης της ανάπτυξης, με οργανωμένο σχέδιο για την παραγωγή, τις εξαγωγές και το αναγκαίο δίκτυο κοινωνικής συνοχής.

Ιδέες και θέσεις υπάρχουν πολλές. π.χ. Για τη διαχείριση του χρέους υπάρχουν σημαντικές προτάσεις από Έλληνες οικονομολόγους ( όπως των Δ.Βαγιανού, Ν.Βέττα, Κ.Μεγήρ: Η πρόταση για τα συμβόλαια μείωσης του χρέους με βάση τις μεταρρυθμίσεις), μέχρι πολιτικές που είχαν εφαρμοστεί στο παρελθόν, (όπως με την Γερμανία που πλήρωνε για το χρέος της σε ετήσια βάση πόσο μικρότερο ή ίσο του 1/20 των εσόδων της από τις εξαγωγές).

Το σχέδιο αυτό για την διαχείριση του χρέους, που θα συνδυάζεται με πολιτικές εξισορρόπησης των πλεονασμάτων και των ελλειμμάτων στην Ευρώπη, αλλά και με σχέδιο δημοσίων επενδύσεων ευρωπαϊκής κλίμακας με τα μεγάλα ευρωπαϊκά δίκτυα, βασίζεται στην παραμονή της χώρας στο ευρώ, και μπορεί να δώσει την βάση για την αναγκαία εθνική συναίνεση. Σε κάθε περίπτωση όμως αυτό αποτελεί τμήμα του εθνικού σχεδίου συγκρότησης της Χώρας, όπου οι μεταρρυθμίσεις και αλλαγές, είναι διαρκής και δική μας ευθύνη.

Συμβολικά την συνδιάσκεψη αυτή, θα ονόμαζα «Σύνοδο Νυμφαίου» , από την μικρή κωμόπολη στη Βόρεια Ελλάδα που ήκμασε, κάηκε, εγκαταλείφθηκε και σήμερα αποτελεί και πάλι, ένα κόσμημα αισθητικής και ένα παράδειγμα οικονομικής ανάπτυξης. Και αυτό γιατί τοπικοί ηγέτες και ενεργοί πολίτες, ονειρεύτηκαν, σχεδίασαν, τόλμησαν και κυρίως συμφώνησαν μεταξύ τους στις δύσκολες στιγμές.  

Το Μάιο τελειώνει το μνημόνιο. Το Μάιο η Χώρα πρέπει να έχει μια ελληνική πρόταση με διεθνή υποστήριξη. Η πολιτική πρέπει και μπορεί να δώσει λύσεις εκτός του μονοδρόμου «Forget it Yannis». Κάποιοι θα πουν ότι δεν χρειάζονται παρόμοιες πρωτοβουλίες, κάποιοι άλλοι ότι δεν προλαβαίνουμε, κάποιοι ότι υπάρχουν πιο καυτά θέματα.…. Αν νοιώθουν έτσι, τότε να μην απορούν γιατί ο λαός μας αναζητά την ελπίδα στο άγνωστο, γιατί ισχυροποιούνται οι αρνητές της Ευρώπης και της δημοκρατίας.

Η Άννα Διαμαντοπούλου, Πρόεδρος του "Δικτύου" για την Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη, μίλησε στην εκπομπή Live U στο Star και στην Πόπη Τσαπανίδου για την Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών για την Παιδεία και για πολλά άλλα... 

Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών :

«Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΞΙΖΕΙ.

ΜΗΝ ΤΗΝ ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΙΣ ΣΤΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ»

www. invest-in-education.eu

Αξιοποιούμε τους θεσμούς για να αλλάξουμε ευρωπαϊκές πολιτικές.

Δεν αφήνουμε την κρίση να φτωχύνει την παιδεία

Συγκεντρώνουμε ένα εκατομμύριο υπογραφές στην Ευρώπη για να μη μετρά το έλλειμμα στην Παιδεία.

«Το Δίκτυο για την μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη» στηρίζει και προωθεί την συγκεκριμένη πρωτοβουλία ευρωπαίων πολιτών, η οποία :

1. 1.Επιβεβαιώνει την τεράστια σημασία της παιδείας και τον πρωταγωνιστικό ρόλο της, στην αναπτυξιακή προοπτική της Ευρώπης ως σύνολο, και της κάθε χώρας της Ε.Ε. χωριστά.
2. 2.Αξιοποιεί και αναδεικνύει την δυνατότητα που καθιερώθηκε το 2011 για τους ευρωπαίους πολίτες, οι οποίοι με ένα εκατομμύριο υπογραφές μπορούν άμεσα να προωθήσουν θεσμικές αλλαγές.

Μια πρωτοβουλία για την παιδεία που παράλληλα στηρίζει, την ανάπτυξη και την δημοκρατία, σε μια εποχή μακράς και βαθειάς οικονομικής κρίσης, που εγκυμονεί κινδύνους για την Ευρώπη και θέτει σε αμφισβήτηση τους δημοκρατικούς μας θεσμούς.

Αξιοποιώντας υπαρκτές δυνατότητες της συμμετοχικής δημοκρατίας, προωθεί και επιβεβαιώνει αυτό που γράφει η Ελένη Γλύκατζη- Αρβελέρ « Ό,τι επενδύουμε στην παιδεία σήμερα, επιστρέφει ως ειρήνη και ανάπτυξη αύριο…»

Η πρόταση:

«Να εξαιρείται από το δημοσιονομικό έλλειμμα μιας χώρας, το ποσοστό του εθνικού προϋπολογισμού που αφορά σε δαπάνες για την εκπαίδευση, και αντιστοιχεί στο ποσοστό που αυτό υπολείπεται του μέσου όρου των χωρών της ευρωζώνης τα τελευταία πέντε χρόνια».

Και για να γίνει αυτό πιο κατανοητό:

Έστω ότι την τελευταία πενταετία ο μέσος όρος των ποσοστών του ΑΕΠ, που δαπανούν για την παιδεία οι χώρες της ευρωζώνης είναι 5,2%. Εάν π.χ. η Ελλάδα (ή οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης) διαθέτει για την παιδεία το 3,0% του ΑΕΠ της, τότε το υπολειπόμενο ποσοστό 2,2% μπορεί να διατεθεί για την παιδεία χωρίς αυτό να υπολογίζεται στο έλλειμμα.

Η πρόταση πρώτα έγινε δεκτή και εγκρίθηκε από την εξαιρετικά απαιτητική ως προς τον έλεγχο αρμόδια υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Βασικό κριτήριο ήταν ότι είναι στοχευμένη, τεκμηριωμένη και δεν αντίκειται στο ισχύον θεσμικό πλαίσιο της Ε.Ε.

Η τεκμηρίωση της πρότασης αυτής βασίζεται σε ανάλυση που έχει κάνει ο νομπελίστας οικονομολόγος κ. Χρ. Πισσαρίδη, καθώς και σε μελέτες του ΟΟΣΑ και της Ε.Ε.

Κινείται στο πλαίσιο υπαρκτών κοινοτικών δυνατοτήτων, με συγκεκριμένο ποσοστό εξαίρεσης και συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα, δεν αναφέρεται γενικώς και αορίστως στην εξαίρεση των δαπανών για την παιδεία από τον προϋπολογισμό, αλλά συναρτά την εξαίρεση με την επίτευξη στόχων για το εκπαιδευτικό σύστημα κάθε χώρας.

Ποιοι είναι οι στόχοι της πρωτοβουλίας;

1. Η καταπολέμηση της ανισότητας με την παροχή ίσων ευκαιριών στην εκπαίδευση και την κατάρτιση για όλους τους νέους της Ευρώπης. (με τον περιορισμό των επιπτώσεων που απορρέουν από την οικονομική κατάσταση μιας χώρας).

2. Η διασφάλιση επαρκών και κατάλληλων υποδομών και μέσων, για την παροχή υψηλής ποιότητας εκπαίδευσης στην Ευρώπη ακόμη και σε καιρούς κρίσης (με την δυνατότητα διάθεσης αυξημένων πόρων).

3. Η ενίσχυση και προάσπιση της ανάπτυξης και των δημοκρατικών θεσμών και η εξασφάλιση της προοπτικής απασχόλησης των νέων γενεών μέσω της επένδυσης στην εκπαίδευση (με την αναγνώριση του αποτελέσματος μιας διαδικασίας συλλογής υπογραφών, και την θεσμοθέτηση της βούλησης των ευρωπαίων πολιτών).

4. Η υποστήριξη των ευρωπαϊκών πολιτικών που περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα: "Ορίζοντας 2020".

Που θα βρεθούν οι πόροι σε περίοδο οικονομικής κρίσης;

Είναι θέμα της Ευρώπης αλλά και της κάθε χώρας. Οι πόροι μπορεί να προέλθουν :

1. 1.Από την αναδιάταξη των προτεραιοτήτων που θέτει κάθε χώρα, και την αναμόρφωση του εθνικού προϋπολογισμού ανάλογα με την κατάσταση της οικονομίας της.
2. 2.Από την ανακατανομή των κονδυλίων του Ευρωπαϊκού Πλαισίου Στήριξης,
3. 3.Από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων,
4. 4.Από ένα ειδικό αναπτυξιακό πρόγραμμα για όλες τις χώρες που θα συνδέεται με συγκεκριμένους στόχους (δείκτες) εκπαιδευτικής πολιτικής της κάθε χώρας.

Πως συμμετέχουμε; Πόσες υπογραφές χρειάζονται;

Κάθε πολίτης χώρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει δικαίωμα μιας ψήφου μέσω της ειδικής πλατφόρμας – η οποία έχει ελεγχθεί και μετά από μια δοκιμαστική περίοδο, πιστοποιήθηκε η σωστή λειτουργία της.

Για να υπογράψω:

Μπαίνω απ’ ευθείας στο www.invest-in-education.eu

Ή και μέσω του www.todiktio.eu

Δηλώνω την χώρα μου, και καταθέτω τα βασικά στοιχεία ταυτοποίησης μου.

Ο τρόπος αυτός είναι απολύτως ασφαλής και δεν ενέχει κανένα κίνδυνο για τα Προσωπικά Δεδομένα των Πολιτών.

Για να προωθηθεί η πρόταση χρειάζονται 1.000.000 υπογραφές ευρωπαίων πολιτών, από τις διάφορες χώρες. Πέραν αυτού ο μόνος περιορισμός είναι ότι σε επτά χώρες τουλάχιστον, πρέπει να συγκεντρωθεί ένας ελάχιστος αριθμός υπογραφών ανάλογα με το μέγεθος (π.χ. στην Ελλάδα 16.500, στην Γερμανία 74.250 κλπ).

Τι σημαίνει ειδικά για την Ελλάδα η έγκριση της πρωτοβουλίας;

Η έγκριση της πρωτοβουλίας και η θεσμοθέτηση της σημαίνει:

1. 1.Στην εξαιρετικά δυσμενή συγκυρία που βιώνουμε, η Ελλάδα επιτυγχάνει να απαλλαγεί ειδικά για την εκπαίδευση, από τους ασφυκτικούς περιορισμούς του Συμφώνου Σταθερότητας. Απαλλάσσεται από το μνημόνιο ή το όποιο υποκατάστατο του.
2. 2.Οι πόροι που διατίθενται για την παιδεία, μπορούν να αυξηθούν μέχρι και 70% σε σχέση με το σήμερα, ανατρέποντας άρδην την τραγική πραγματικότητα των τελευταίων χρόνων, με τις συνεχείς περικοπές στην παιδεία, που για το 2013 οδήγησαν στο 2,51% του ΑΕΠ και στο 2,15% που προβλέπεται για το 2014.
3. 3.Μια Κυβέρνηση που πιστεύει στη σημασία της παιδείας, θα μπορεί να επενδύσει σε αυτήν. Να στηρίξει την έρευνα , την καινοτομία, τις υποδομές, τους νέους στην αναζήτηση δουλειάς, τα μικρά παιδιά να μην υστερούν έναντι των συνομήλικων τους στην Ευρώπη.

Η σημασία της πρωτοβουλίας στην περίοδο της κρίσης:

Μία από τις σοβαρότερες επιπτώσεις της κρίσης είναι η υποεπένδυση στην εκπαίδευση.

Μεγάλο πρόβλημα είναι οι νέοι που δε βρίσκουν δουλειά, όχι μόνο από έλλειψη θέσεων εργασίας, αλλά και από έλλειψη προσόντων στην κάλυψη σύγχρονων αναγκών. Ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα είναι τα παιδιά των 10 χρόνων που ξεκινούν με τεράστιες ανισότητες στο εσωτερικό της Ευρώπης. Αυτές οι ανισότητες του σήμερα θα αποτυπωθούν πολλαπλάσια στα αποτελέσματα της ανάπτυξης αύριο, και μαζί το γενικότερο έλλειμμα στην παιδεία σε διαφορετικά επίπεδα ανά χώρα – από την βασική εκπαίδευση μέχρι την έρευνα σε ανώτατο επίπεδο - σε κάθε χώρα χωριστά και συνολικά στην Ευρώπη. Γι αυτό υπάρχει ανάγκη να υπάρξει πρόληψη και κατά προτεραιότητα αντιμετώπιση αυτών των ανισοτήτων.

Αποτέλεσμα της κρίσης είναι ότι οι επενδύσεις στην εκπαίδευση μειώθηκαν σε οκτώ από τα 25 κράτη μέλη που αξιολογήθηκαν στο πλαίσιο μελέτης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με τον αντίκτυπο της κρίσης στους προϋπολογισμούς εκπαίδευσης από το 2010 και μετά. Περικοπές άνω του 5 % περίπου επιβλήθηκαν στην Ελλάδα, την Ουγγαρία, την Ιταλία, τη Λιθουανία και την Πορτογαλία, ενώ στην Εσθονία, την Πολωνία, την Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο (Σκωτία), οι μειώσεις κυμάνθηκαν από 1 έως 5 %.

Ειδικά για την Ελλάδα οι δαπάνες του 2014 στον τακτικό προϋπολογισμό μειώνονται κατά 5,8% σε σχέση με τις δαπάνες του 2013 (266 εκατομμύρια ευρώ λιγότερα σε πραγματικές). Μείωση που λόγω της ύφεσης είναι ακόμη μεγαλύτερο σε ποσοστό επί του ΑΕΠ.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικά επιτεύγματα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Δημιουργήθηκε από την ανάγκη της ειρήνης και από εμπνευσμένους πολιτικούς. Εξελίχθηκε μέσα από κρίσεις και άλματα, αλλά πάντα με την απόφαση και την καθοδήγηση των πολιτικών ελίτ. Η πρώτη βαθειά κρίση γέννησε ανασφάλεια, βάθυνε τις ανισότητες στο εσωτερικό των κοινωνιών αλλά και μεταξύ των χωρών, η ανεργία, η φτώχεια και ο βάρβαρος λαϊκισμός επανήλθαν στην Ήπειρο. Αν και η Ε.Ε. εξακολουθεί να είναι μία ασπίδα για τα κράτη και τους πολίτες της, η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται να ξαναγεννηθεί!

Η πρωτοβουλία αυτή είναι μια ειρηνική επανάσταση χρησιμοποιώντας υπαρκτούς αλλά αναξιοποίητους ευρωπαϊκούς θεσμούς συμμετοχικής δημοκρατίας. Πολίτες από κάθε μεριά της ΕΕ από τη Βρετανία μέχρι τη Κύπρο και από την Φινλανδία μέχρι την Μάλτα ενώνουν τις δυνάμεις τους για να έρθει στο κέντρο των ευρωπαϊκών προτεραιοτήτων η μεγαλύτερη και σημαντικότερη επένδυση στον άνθρωπο που σημαδεύει όλες τις εποχές και όλες τις χώρες: Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ.

Τι ακριβώς είναι ο θεσμός «Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών»;

Η Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών είναι το πρώτο εργαλείο συμμετοχικής δημοκρατίας, που θεσμοθετήθηκε το Φεβρουάριο του 2011 στο πλαίσιο της Συνθήκης της Λισσαβόνας, τότε που δόθηκε για πρώτη φορά δικαίωμα στους Ευρωπαίους πολίτες να προτείνουν με θεσμικά επίσημο τρόπο μία νομοθετική πρωτοβουλία. Είναι μια υπέρ-εθνική πρωτοβουλία πολιτών με στόχο θεσμικές αλλαγές, με την άμεση συμμετοχή τους στη διαμόρφωση των πολιτικών της ΕΕ. Με την συγκέντρωση 1.000.000 υπογραφών μπορούν να ζητήσουν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υποβάλλει νομοθετική πρόταση για το θέμα που εκείνοι κρίνουν ως σημαντικό για τη βελτίωση της ζωής των Ευρωπαίων πολιτών και τη διασφάλιση ενός καλύτερου μέλλοντος για τη νέα γενιά.

Η κάθε πρόταση αξιολογείται από την αρμόδια επιτροπή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (και εφόσον γίνει αποδεκτή ακολουθεί η συλλογή των προβλεπόμενων υπογραφών.

Είπαν μεταξύ άλλων, στηρίζοντας την πρωτοβουλία :

«Ό,τι επενδύουμε στην παιδεία σήμερα, επιστρέφει ως ειρήνη και ανάπτυξη αύριο… Είναι σημαντική προσπάθεια γιατί συνιστά όραμα που ξεπερνά την κρίση. Δίνει ελπίδα και αποτελεί παράδειγμα ενεργοποίησης των πολιτών»

Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ

«Η μείωση των δαπανών στην εκπαίδευση λόγω της προσωρινής οικονομικής κρίσης είναι κοντόφθαλμη.»

Χριστόφορος Πισσαρίδης Νομπελίστας, Καθηγητής L.S.E.

«Η παιδεία είναι το θεμέλιο του Πολιτισμού και της Ανάπτυξης. Γι’ αυτό και υποστηρίζω με όλες μου τις δυνάμεις την Πρωτοβουλία»

Εμμανουήλ Γ. Κριαράς ομ. Καθηγητής Φιλοσοφικής ΑΠΘ

«Χρειαζόμαστε ένα νέο μοντέλο πολιτικής για τη διαχείριση των κρίσεων το οποίο θα υπερβαίνει τη δημοσιονομική λιτότητα. Η επένδυση στο μέλλον προϋποθέτει επένδυση στην εκπαίδευση»

Hannes Swoboda Πρόεδρος Σοσιαλδημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

“Η μεγαλύτερη δύναμη για την κίνηση προς τα μπρος του πλανήτη είναι η Παιδεία. Σε όλες τις χώρες και σε όλες τις εποχές”

Δρ. Σταμάτιος Κριμιζής ακαδημαϊκός - διαστημικός επιστήμονας NASA

“Τα παιδιά της Ευρώπης είναι το μέλλον όλων μας. Έχουν όλα δικαίωμα σε υψηλής ποιότητας Παιδεία, δηλαδή σε ίσες ευκαιρίες”.

Joachim Löw - Προπονητής της Εθνικής Γερμανίας (Ποδόσφαιρο Ανδρών)

«Αν είσαι 50, η κρίση χτυπά τις καταθέσεις σου.

Αν είσαι 30, δυσκολεύει την καριέρα και τις καταθέσεις σου.

Αν είσαι 15 επηρεάζει την ποιότητα εκπαίδευσης και την υπόλοιπη ζωή σου…»

Λύσανδρος  Φαληρέας μουσικός (Imam Baildi)

Μεταξύ των πρώτων που υπέγραψαν και στηρίζουν την Πρωτοβουλία :

Ο Γιάννης Μπουτάρης Δήμαρχος Θεσσαλονίκης

ο Henry Malosse Πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών και Κοινωνικών Υποθέσεων της ΕΕ.

ο Νίκος Αλιάγας, Γάλλος παρουσιαστής, ελληνικής καταγωγής,

η Victoria Hislop, Βρετανίδα Συγγραφέας (Βιβλία: "Το Νησί", "Το Νήμα", κ.α).