therealdesign

Το «Δίκτυο» για τη μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη και η Πρόεδρός του Άννα Διαμαντοπούλου οργάνωσαν την πρώτη συνάντηση του Μάρτιν Σουλτς, ως υποψηφίου Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με πολίτες.

Στη συζήτηση ετέθησαν τα εξής θέματα:

•    Ανεργία των νέων και η αλλαγή του καταστατικού της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ώστε να περιλαμβάνει στους στόχους της μέτρα αντιμετώπισης της
•    Οι εξαγωγικές επιχειρήσεις και κυρίως το θέμα των διαφορετικών επιτοκίων.
•    Ο Πρωτογενής τομέας
•    Το τραπεζικό σύστημα
•    Το ζήτημα της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής
•    Το θέμα της πολιτικής ενοποίησης

Η Άννα Διαμαντοπούλου στην εισαγωγή της υπογράμμισε ότι
o Μάρτιν Σούλτς ανήκει στην κατηγορία των πολιτικών που υπερασπίζονται την ευρωπαϊκή ιδέα, ως σύνθεση των εθνικών συμφερόντων προς όφελος όλων των λαών και όχι ως απλή επιβολή του συμφέροντος των ισχυρότερων χωρών.

Μεταξύ άλλων σημείωσε ότι: «200 μέρες μας χωρίζουν ίσως από τις πιο κρίσιμες Ευρωεκλογές από την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Για πρώτη φορά γίνονται σε συνθήκες τόσο μεγάλου αντιευρωπαϊκού κλίματος και με την κρίση να διαλύει χώρες και ζωές ανθρώπων.
Μπορούμε σ΄αυτές τις 200 μέρες να δώσουμε ευρωπαϊκό πολιτικό περιεχόμενο στις εκλογές;
Μπορούν οι υποψήφιοι των μεγάλων πολιτικών οικογενειών να διατυπώσουν όραμα δίνοντας άλλο πρόσημο στην ηγεσία της Ευρώπης;

Η Ευρώπη ως υπόθεση των ελίτ και των εμπειρογνωμόνων τελείωσε με την έναρξη της κρίσης. Για ό,τι έχουμε μπροστά μας οι πολίτες πρέπει να ξέρουν και να συμμετέχουν. Σ΄αυτή την προσπάθεια έχουμε την φιλοδοξία να συμβάλουμε ως «ΔΙΚΤΥΟ».

Επίσης η Άννα Διαμαντοπούλου τόνισε ότι «Η επίσκεψη του Προέδρου του Ευρωκοινοβουλίου στην Ελλάδα, συνέπεσε με την επανεμφάνιση της πολιτικής βίας στην πιο άγρια μορφή της.

Ένα φαινόμενο που 40 χρόνια τώρα ταλάνισε τη χώρα εξαιτίας των ανοχών που επιδείξαμε. Ένα φαινόμενο που επαναφέρει με σφοδρότητα η σημερινή οικονομική και κοινωνική κρίση, καθώς και οι μορφές  εξάρτησης της χώρας.
Είναι ένα εθνικό θέμα τεράστιας σημασίας που απαιτεί εθνική συναίνεση, η οποία όμως πλέον δεν είναι αρκετή. Η ρίζα του κακού βρίσκεται πια στη κρίση και ο ρόλος των ευρωπαϊκών αποφάσεων είναι εξαιρετικά σημαντικός.
Σ΄αυτήν για την πολύ δύσκολη για τη χώρα συγκυρία η επίσκεψή σου, είπε η Πρόεδρος του Δικτύου,  και η πληθώρα των συναντήσεων και παρεμβάσεων ανοίγει με έναν θετικό τρόπο τη συζήτηση για τις Ευρωεκλογές.»

Η Άννα Διαμαντοπούλου από την πλευρά της έθεσε ένα κατά την άποψη της κορυφαίο ζήτημα που είναι το πως η Σοσιαλδημοκρατία και η φιλελεύθερη Κεντροαριστερά  θα μπορέσουν να κάνουν διακριτή την παρουσία τους ενόψει των Ευρωεκλογών μιλώντας στη ψυχή και στου νου των πολιτών του Βορρά και του Νότου.

Αρχίζοντας τη συζήτηση η Άννα Διαμαντοπούλου αναφέρθηκε  στο κυρίαρχο θέμα της ανεργίας γιατί σ΄αυτό συναντώνται όλες οι πολιτικές. Για να δημιουργηθούν θέσεις απασχόλησης και όχι απλά επιδοτήσεις χρειάζονται, σύμφωνα με την ίδια τα εξής:

-    Αντιμετώπιση με ρεαλισμό, δικαιοσύνη και προοπτική του δυσβάστακτου χρέους των χωρών του Νότου το οποίο δυστυχώς μεγαλώνει.
-    Ρευστότητα στην αγορά για να λειτουργήσουν οι επιχειρήσεις, άρα νέος ρόλος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
-    Δημόσια έργα, άρα επενδυτικό πρόγραμμα διευρωπαϊκών δικτύων και ουσιαστικό  ρόλο στην  Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.
-    Υποστήριξη της ευρωπαϊκής βιομηχανίας με δίκαιους κανόνες στο διεθνές εμπόριο.
-    Επενδύσεις και μεταρρυθμίσεις στη παιδεία και την έρευνα, που είναι ένα από τα πιο κρίσιμα ζητήματα για το δοκιμαζόμενο Νότο αλλά και για όλη την Ευρώπη.

ΚΑΙ όλα τα παραπάνω προϋποθέτουν βέβαια, πολιτική σταθερότητα η οποία είναι συνυφασμένη με τον σεβασμό της λειτουργίας του Κοινοβουλίου και των θεσμών σε κάθε χώρα της ΕΕ.
Στη χθεσινή συνέντευξή ο Μ. Σουλτς αναφέρθηκε στον νέο χρυσό κανόνα για την εξαίρεση επενδύσεων από το έλλειμμα .
Συμφωνούμε απολύτως και ως «ΔΙΚΤΥΟ» έχουμε ξεκινήσει μία πρωτοβουλία πολιτών για τη συλλογή 1 εκατομμυρίου υπογραφών για την εξαίρεση μέρους των δαπανών που αφορούν την Παιδεία, την ονομάζουμε invest in education: www.invest-in-education.eu 

Η κραυγή αγωνίας είναι να δώσουμε χρήματα για την Παιδεία τώρα, ώστε να μην δούμε σε λίγα χρόνια τις ανισότητες να καταπίνουν την Ευρώπη.

Η συζήτηση είχε τον χαρακτήρα μιας φιλικής και ανθρώπινης συζήτησης ενός λαϊκού πολιτικού που ξεκίνησε ως ποδοσφαιριστής και βιβλιοπώλης έγινε δήμαρχος και βουλευτής με το SPD στην Γερμανία αναδείχθηκε ως  μια μεγάλη ευρωπαϊκή προσωπικότητα από τη θέση του Ευρωβουλευτή και μπορεί ακόμα με ευκολία να γυρίσει στη βάση στους πολίτες και στα πραγματικά προβλήματα τους.

Στη συζήτηση συμμετείχαν άνθρωποι οι οποίοι είναι κατεξοχήν δημιουργοί.

Γιώργος Καμίνης, Δήμαρχος Αθηναίων
Θανάσης Βακάλης, Πρόεδρος Συνεταιρισμού Αγελαδοτρόφων «ΘΕΣγάλα»
Ρέα Βιτάλη, Συγγραφέας και Αρθρογράφος στο Protagon
Σάββας Ρομπόλης, Διευθυντής Ινστιτούτου Εργασίας ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ
Γιάννης Τσαμουργκέλης, Οικονομολόγος, καθηγητής Πανεπιστημίου Αιγαίου
Θωμάς Χατζούλας, Διευθυντής της εταιρίας ένδυσης Forel
Θανάσης Χειμωνάς, Συγγραφέας

Αγαπητές φίλες, κυρίες και κύριοι, σας καλωσορίζουμε στην Ελλάδα.

Θα ήθελα να αναφερθώ σε τρεις σημαντικούς λόγους που κάνουν αυτό το Συνέδριο ένα ιδιαίτερο γεγονός για τη γυναικεία επιχειρηματικότητα.

Γυναίκες επιχειρηματίες, ηγέτιδες στις χώρες τους, στην πολιτική και την οικονομία από 70 χώρες συγκεντρώνονται σήμερα στην Αθήνα.

Οι γυναίκες αυτές συμβολίζουν το πνεύμα της νέας χιλιετίας, στο οποίο πολλές φορές είχαμε αναφερθεί το 2000, όταν μιλούσαμε για το ρόλο της γυναίκας σε παγκόσμιο επίπεδο. Ευχή και στόχος μας γι’ αυτή τη νέα χιλιετία ήταν να αποκτήσει ένα νέο πνεύμα που θα όριζε ότι από την οικονομία των ανδρών θα περάσουμε στην οικονομία των δύο φύλων. Από την οικονομία των συγκρούσεων στην οικονομία της συνεργασίας. Από την οικονομία των μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων στην οικονομία των δικτύων, των clusters, των συνεργασιών των μικρών επιχειρήσεων. Από την οικονομία του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου να περάσουμε στην οικονομία της καινοτομίας και της έρευνας.

Αυτό σημαίνει «καλώς ήρθατε στον κόσμο με τα χαρίσματα των γυναικών». Το σημερινό Συνέδριο με τη συμμετοχή και την ανάλυση θετικών δράσεων και παραδειγμάτων από όλο τον κόσμο για την ενίσχυση της γυναικείας επιχειρηματικότητας, δίνει μία ελπίδα για τους τρόπους με τους οποίους τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν στην οικονομία, με τη συμμετοχή των γυναικών.

Ανταπόκριση από την ελληνική πρεσβεία στο Λονδίνο:
H «Δημοκρατία στην Ευρώπη» ήταν το θέμα της ετήσιας συνδιάσκεψης των μέλλων του έγκριτου βρετανικού think tank Chatham House, σήμερα το πρωί. Βασικός ομιλήτής στην πρώτη ενότητα με θέμα «Is European Democracy in Crisis?», ήταν η πρώην υπουργός κ. Αννα Διαμαντοπούλου.

Η κ. υπουργός αρχικά διέκρινε την κρίση της Δημοκρατίας σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο. Στο πρώτο επίπεδο, οι ευρωπαϊκοί θεσμοί δημιουργούν επικίνδυνες ανισότητες μεταξύ Βορρά και Νότου που αποσταθεροποιούν την κοινωνική και οικονομική ισορροπία και απειλούν την ενότητα της ΕΕ. Σε εθνικό επίπεδο, οι χώρες που πλήττονται περισσότερο από την οικονομική κρίση αντιμετωπίζουν και τα μεγαλύτερα προβλήματα σε θέματα Δημοκρατίας, τόνισε η κ. Διαμαντοπούλου.

Με την υπογράμμιση ότι η κρίση είναι παγκόσμια, ευρωπαϊκή αλλά και εθνική, η κ. υπουργός αναφέρθηκε ακολούθως στην υπογραφή του μνημονίου της Ελλάδας με την τρόϊκα το 2010, που προέβλεπε διαρθρωτικές αλλαγές και μέτρα λιτότητας, με την ελληνική κυβέρνηση να μη διαθέτει εναλλακτικές, ούτε περιθώρια διαπραγμάτευσης. Υπήρξαν λάθη και από τις δύο πλευρές, υπογράμμισε η κ. Διαμαντοπούλου. Το μνημόνιο έθετε μη ρεαλιστικούς στόχους και ανέφικτο χρονοδιάγραμμα ως προς την πραγματοποίησή τους. Προέβλεπε σύντομη θεραπεία, που δεν ενδείκνυται σε περιπτώσεις κρατών, με αποτέλεσμα τη δραματική αύξηση της ανεργίας. Παράλληλα, οι συχνές δηλώσεις ευρωπαίων ηγετών ότι η Ελλάδα αναμένεται να βγει από το ευρώ, επέτειναν την κρίση. Από την άλλη, η ελληνική κυβέρνηση ήταν απρόθυμη να εφαρμόσει το μνημόνιο και ανέβαλε τις δύσκολες αποφάσεις. Ταυτόχρονα το μνημόνιο θεωρήθηκε όχι εθνικό σχέδιο αλλά ένα σχέδιο που επιβλήθηκε από τους ξένους. Όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης ήταν εναντίον του σχεδίου σωτηρίας,καθώς επίσης και οι συνδικαλιστικές ενώσεις και τα ΜΜΕ.

Ακολούθως η κ. Διαμαντοπούλου παρουσίασε τα στοιχεία για τη δραματική αύξηση της ανεργίας, κυρίως στους νέους, αλλά και τα στοιχεία της σημαντικής δημοσιονομικής προσαρμογής που έχει επιτύχει η χώρα μας μέχρι σήμερα.  

Αναφορικά με τα προβλήματα Δημοκρατίας στην Ελλάδα, η κ. υπουργός υπογράμμισε ότι δεν υπάρχει νομιμοποίηση του πολιτικού συστήματος, υπάρχει έλλειψη εμπιστοσύνης από την πλευρά των πολιτών ενώ παράλληλα οι διαρθωτικές αλλαγές απαιτούν χρόνο και η λιτότητα γεννά απελπισία. Την ίδια ώρα, υπάρχει πρόβλημα στις δημοκρατικές διαδικασίες. Τα μέλη του κοινοβουλίου πρέπει να ψηφίσουν αυτό που τους υπαγορεύουν τα κόμματά τους, ειδάλλως απειλούνται με διαγραφή. Δεν υπάρχει χρόνος για τη δημιουργία της ελάχιστης συναίνεσης με τους πολίτες.

Σημαντικό πρόβλημα αποτελεί και η ενίσχυση του λαϊκισμού και του εθνικισμού. Σε όλη την Ευρώπη παρατηρείται αύξηση του εθνικισμού. Οι δηλώσεις των βορειοευρωπαίων για τους Ευρωπαίους του Νότου δεν θα πρέπει να παραγνωρίζουν την περηφάνεια των τελευταίων. Από την άλλη, η αυξανόμενη ανεργία αποτελεί το προσφορότερο έδαφος για την άνθηση του λαϊκισμού, υπογράμμισε η κ. Διαμαντοπούλου.

Η κρίση είναι υπαρκτή και είναι επικίνδυνη. Όχι μόνον επειδή είναι οικονομική κρίση, αλλά επειδή δημιούργησε ένα τεράστιο πρόβλημα σε εθνικό επίπεδο. Η οικονομική σταθερότητα αποτελεί προαπαιτούμενο για τη Δημοκρατία. Προς τούτο, οι ευρωπαϊκοί θεσμοί πρέπει να διαδραματίσουν έναν σημαντικό ρόλο. Το ζήτημα είναι τί είδους ρόλο και τί είδους παρέμβαση, κατέληξε η κ. υπουργός.

Ακολούθως η κ. Διαμαντοπούλου απάντησε σε ερωτήσεις των παρισταμένων.

Σε ερώτηση για ομοιότητες μεταξύ Ελλάδας και Αργεντινής, η κ. υπουργός υπογράμμισε ότι η Ελλάδα είναι εντελώς διαφορετική περιπτωση από την Αργεντινή, καθώς δεν διαθέτει δικό της ξεχωσιστό νόμισμα. Τόνισε ότι το πρόγραμμα της Ελλάδας δεν έλαβε υπόψιν τις πραγματικές παραμέτρους και ότι προχώρησε χωρίς πολιτική για ανάπτυξη.

Σε ερώτηση για το πρόβλημα της μετανάστευσης των νέων, η κ. Διαμαντοπούλου τόνισε ότι πρόκειται για τεράστιο πρόβλημα που οφείλεται στην υψηλή ανεργία και υπογράμμισε ότι οι νέοι δεν εμπιστεύονται το πολιτικό σύστημα και αυτός είναι ο λόγος που δεν συμμετέχουν στα κοινά.

Αναφορικά με το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, η κ. υπουργός υπογράμμισε ότι δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα και τόνισε ότι σε μία τέτοια περίπτωση θα προέκυπτε οικονομική και κοινωνική καταστροφή.

Καταλήγοντας η κ. Διαμαντοπούλου υπογράμμισε ότι χρειαζόμαστε περισσότερη Ευρώπη με ενισχυμένους θεσμούς. Η αρχιτεκτονική του ευρώ υπήρξε προβληματική, ενώ μέχρι τώρα δεν διαθέταμε κοινή οικονομική πολιτική και ισχυρούς μηχανισμούς ελέγχου. Χρειαζόμαστε περισσότερη Ευρώπη και οικονομική ένωση με κοινούς πολιτικούς στόχους σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Με την οικονομική ανάπτυξη της Ανατολής, τα ευρωπαϊκά κράτη πρέπει να μείνουν ενωμένα με ένα διαφορετικό και πιο οργανωμένο τρόπο.

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ανατρέξετε στην ιστοσελίδα του Chatham House:

http://www.chathamhouse.org/events/view/187367

H ατζέντα της συζήτησης είναι διαθέσιμη στον παρακάτω σύνδεσμο:

http://www.chathamhouse.org/sites/default/files/public/Meetings/180113agenda.pdf

Σημεία ομιλίας Άννας Διαμαντοπούλου, Προέδρου του ΔΙΚΤΥΟΥ,  στις 05.09.13 στο Βερολίνο, στο συνέδριο Μ100 Sanssouci Colloquium 2013 με  θέμα «Τα ΜΜΕ καταστρέφουν την Ευρώπη;» :

· Τα ΜΜΕ στην πλειοψηφία τους κατά τη διάρκεια της κρίσης συνέβαλαν  στην απομάκρυνση των πολιτών από την ιδέα του «ανήκειν» σε μία ευρωπαϊκή οικογένεια.

· Εφόσον δεν έχει σχηματιστεί ακόμα ένας "ευρωπαϊκός δήμος", με την έννοια ενός συνόλου πολιτών που σκέφτονται και αποφασίζουν από κοινού για τα θέματα που τους αφορούν, ουσιαστικά  δεν μπορούν να υπάρξουν Ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης, με την εξαίρεση των μέσων που αφορούν τον μικρόκοσμο των Βρυξελλών.

· Τα ΜΜΕ είναι προφανές ότι αντιμετωπίζουν τους πολίτες ως καταναλωτές. Λειτουργούν ως εθνικές επιχειρήσεις και ως εκ τούτου αντιδιαστέλουν το εθνικό με το ευρωπαϊκό, δημιουργώντας πολλές φορές την έννοια της αντιπαλότητας με την Ευρώπη.

· Ό,τι  θετικό συμβαίνει έχει πάντα σχέση με τις εθνικές κυβερνήσεις ενώ ό,τι αρνητικό συμβαίνει έχει σχέση με την Ε.Ε..

· Τα ΜΜΕ εύκολα επενδύουν στην αναπαραγωγή στερεοτύπων. Αυτό γίνεται εύκολα με τελείως διαφορετικούς τρόπους, με χιούμορ, σάτιρα, ιστορικά δεδομένα,  και φυσικά πουλάει όταν το εθνικό μας στερεότυπο είναι θετικό ενώ των άλλων αρνητικό.

· Η εποχή του ίντερνετ έχει αλλάξει το ρόλο των κλασσικών ΜΜΕ. Το ίντερνετ έχει καθιερωθεί ως το κύριο ειδησεογραφικό μέσο ενημέρωσης ενώ οι εφημερίδες πλέον, ως κύριο ρόλο, έχουν την ανάλυση των γεγονότων. Οι αναλύσεις αυτές στις περισσότερες χώρες είναι εθνοκεντρικές ενώ σε καμία περίπτωση δε προσπαθούν να αναδείξουν την ευρωπαϊκή διάσταση και την έννοια του ανήκειν στην ευρωπαϊκή οικογένεια.

· Το γεγονός ότι δεν έχει γίνει καμία αποτελεσματική επένδυση στον τομέα της εκπαίδευσης ώστε να καλλιεργηθεί η αίσθηση ότι οι πολίτες πέρα από την εθνική τους ταυτότητα έχουν και την ευρωπαϊκή, αντανακλάται άμεσα στα ΜΜΕ.

· Η περίπτωση της Ελλάδας: Τα λαϊκιστικά ΜΜΕ της Ελλάδας και των άλλων χωρών, κυρίως της Γερμανίας, διαδραμάτισαν πολύ σημαντικό ρόλο στη δημιουργία ενός πολεμικού κλίματος στο επίπεδο της κοινής γνώμης της Ελλάδας και της Γερμανίας. Το αρνητικό κλίμα στη κοινή γνώμη και στις δύο χώρες τροφοδοτείται καθημερινά από εύκολα πρωτοσέλιδα κάνοντας δύσκολο το έργο των κυβερνήσεων και δημιουργώντας τεράστια καχυποψία, εσωστρέφεια, αμφισβήτηση που δεν επιτρέπουν στους ευρωπαϊκούς θεσμούς να δουλεύουν για το συμφέρον της ευρωπαϊκής οικογένειας ενώ καλλιεργούν στους πολίτες την αίσθηση ότι εξυπηρετούνται τα εθνικά συμφέροντα των ΑΛΛΩΝ (οι ισχυροί για τους αδύναμους και οι αδύναμοι για τους ισχυρούς).

Η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα σε κρίση, χωρίς πολλούς φυσικούς πόρους. Για αυτό θα πρέπει να επενδύσουμε στο ανθρώπινο δυναμικό. Η Ελλάδα μπορεί να διδαχθεί από τη συνεργασία της με το Ισραήλ που αποτελεί παράδειγμα μικρής χώρας που επένδυσε στο ανθρώπινο κεφάλαιο και πέτυχε.

Η ιστορία του Ισραήλ, με τις ξαφνικές εναλλαγές περιόδων πολέμων και ασφάλειας, είναι διαφορετική από την περίοδο κρίσης που αντιμετωπίζει σήμερα η Ελλάδα. Συνεπώς νομίζω ότι μπορούμε να αντλήσουμε αισιοδοξία από τις επιτυχίες σας.

Η επίσημη επίσκεψή μου στο Ισραήλ πραγματοποιείται  στο πλαίσιο της βελτίωσης των οργανωμένων σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες, προς όφελος των λαών μας. Στο χώρο της Παιδείας υπάρχουν πολλά πράγματα που οι χώρες μας μπορούν να μοιραστούν, αλλά και να συν-δημιουργήσουν.

Θέλουμε  να ενισχύσουμε τη συνεργασία των δύο χωρών στον τομέα της Έρευνας και της Καινοτομίας. Στόχος μας είναι η υποστήριξη ενός πιλοτικού προγράμματος για μια θερμοκοιτίδα  καινοτομίας στο πλαίσιο της εμπειρίας του Ισραήλ.

Η πολιτική αποτελεί ένα παζλ, συνεπώς τα πάντα επηρεάζουν τα πάντα, αλλά νομίζω πως είναι πολύ σημαντικό για τις δύο χώρες μας να συνεργασθούν και να αναπτύξουν τις σχέσεις τους ανεξάρτητα από το τι πράττει η Τουρκία ή άλλες χώρες.

Στην Ελλάδα στην εκπαίδευση αναζητούμε τρόπους ώστε να προχωρήσουμε στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις και παρά τη μείωση στους προϋπολογισμούς να έχουμε το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα.

Αυτή την περίοδο στην Ελλάδα είναι σαν να υπάρχει ένα μόνιμο μαύρο σύννεφο. Προσπαθώ, όμως, να είμαι αισιόδοξη καθώς η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα σε κρίση. Για αυτό θα πρέπει η κρίση να αποτελέσει την αφορμή για να αλλάξουμε ό,τι κάναμε λάθος στο παρελθόν.

Πατήστε εδώ για να δείτε όλη τη συνέντευξη όπως δημοσιεύτηκε

«Ανιστόρητη η ταύτιση της θυσίας της Ιφιγένειας με την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Όσοι μιλούν για έξοδο της Ελλάδας ανοίγουν την πόρτα για το τέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης: Ποιος θα είναι ο επόμενος, ο μεθεπόμενος, κτλ.»

Η πρώην Υπουργός και Επίτροπος Άννα Διαμαντοπούλου συμμετείχε στο Οικονομικό Συμπόσιο «Alpbach» στη Βιέννη, όπου συζητήθηκε κυρίως η οικονομική κρίση και το μέλλον της Ευρώπης.

Στο Συμπόσιο συμμετείχαν ακόμη μεταξύ άλλων: ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής José Manuel Barroso, ο Καγκελάριος της Αυστρίας Werner Faymann και ο Αντικαγκελάριος και Υπουργός Εξωτερικών της Αυστρίας Michael Spindelegger.

Στην ομιλία της η Άννα Διαμαντοπούλου τόνισε ότι η πολιτική ένωση στο επίπεδο της Ευρώπης είναι αναγκαιότητα και θα πρέπει να βασίζεται σε 4 πυλώνες:

1. Στην Κοινοτική Μέθοδο και την επέκτασή της σε άλλους τομείς πολιτικής.

2. Στο δικαίωμα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να παίρνει πρωτοβουλίες και να έχει ένα κεντρικό και ουσιαστικό ρόλο, καθώς σήμερα έχει υποβαθμιστεί και έχει καταλήξει να είναι εκτελεστικό όργανο της γαλλογερμανικής συμφωνίας. Δεν λειτουργεί σήμερα θεσμικά η Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι διμερείς αποφάσεις της Γαλλίας και της Γερμανίας και ο τρόπος που επικοινωνούνται λειτουργούν αρνητικά για την ευρωπαϊκή ενοποίηση.

3. Στη δημοκρατική νομιμοποίηση από τους Ευρωπαίους πολίτες και

4. Σε ένα νέο οραματικό σχέδιο που να συντίθεται από ένα ηθικό μέρος(αρχές και αξίες) και ένα πρακτικό μέρος (έργα που ενώνουν την Ευρώπη) και σε ένα κεντρικό ρόλο στο πλαίσιο του διεθνούς γεωπολιτικού τοπίου, στο οποίο η εξουσία μεταφέρεται από τη Δύση στην Ανατολή.

Τόνισε επίσης την ανάγκη κεντρικού συντονισμού μίας οικονομικής πολιτικής που στηρίζεται:

1. Σε ενοποιημένο χρηματοοικονομικό πλαίσιο

2. Σε ενοποιημένο πλαίσιο προϋπολογισμού

3. Σε ενοποιημένο πλαίσιο οικονομικής πολιτικής

4. Στη διασφάλιση της δημοκρατικής νομιμοποίησης και

5. Σε ένα ευρύ ευρωπαϊκό πρόγραμμα επενδύσεων στους τρεις μεγάλους τομείς της μεταφοράς, της τηλεπικοινωνίας και της ενέργειας.

Ανέλυσε επίσης την ανάγκη να υπάρξει στο εξής χρόνος και εμπιστοσύνη, ώστε οι απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις να έχουν αποτέλεσμα. Ανέλυσε την περίπτωση της Ελλάδας όπου η ελληνική κυβέρνηση μέσα σε 24 μήνες ψήφισε 248 νόμους, τονίζοντας ότι η διαδικασία για τη ψήφιση νέου νόμου οφείλει στο μέλλον να είναι η εξής:

Ορισμός στόχου, σχεδιασμός νόμου, δημόσια διαβούλευση, ενσωμάτωση αλλαγών στο σχέδιο νόμου, κοινοβουλευτική διαδικασία, ψήφιση νόμου, μεταβατική περίοδος εφαρμογής, αξιολόγηση. Ο χρόνος και η εμπιστοσύνη αποτελούν απαραίτητα στοιχεία για μία μεταρρύθμιση. Οι αλλαγές αυτές στην Ελλάδα έγιναν σε ένα κλίμα αρνητικό καθώς σχεδόν καθημερινά κάποιος ευρωπαίος πολιτικός έκανε αρνητικές δηλώσεις για την Ελλάδα. Παράλληλα ορισμένοι Έλληνες πολιτικοί, ενώ ψήφιζαν τους νόμους δήλωναν αντίθετοι με την ουσία τους. Η έλλειψη χρόνου οδήγησε σε έλλειμμα εμπιστοσύνης τόσο μεταξύ Ελλήνων πολιτικών και πολιτών όσο και μεταξύ Ελλήνων και Ευρωπαίων πολιτικών.

Τέλος, η Άννα Διαμαντοπούλου τόνισε τη σημασία της φράσης του J. Monnet, πρωτεργάτη και εμπνευστή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην παρούσα περίοδο: «οι κρίσεις είναι οι καταλύτες στη δημιουργία των μεγάλων ομοσπονδιών της ανθρώπινης ιστορίας. Οι άνθρωποι αποφασίζουν να συνεργαστούν όταν βλέπουν έναν ορατό κίνδυνο…»

Στη δευτερολογία του ο αντικαγκελάριος της Γερμανίας M. Spindelegger διευκρίνισε, ότι η δήλωση του δε σημαίνει επουδενί την πρόταση για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ αλλά για μελλοντικούς αυστηρούς κανόνες που πρέπει να έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Την Τρίτη στις 25 Ιουνίου 2013 πήγα στη Λεμεσό στη Κύπρο.
Εδώ και πολλά χρόνια έχω την τιμή και τη χαρά να είμαι επίτιμη δημότης Αμμοχώστου και συμμετέχω κατά κανόνα σε όλες τις εκδηλώσεις και τις προσπάθειες του δήμου Αμμοχώστου και των εδώ και 40 χρόνια προσφύγων του.
Την Τρίτη 25 Ιουνίου οι Δήμοι Λεμεσού και Αμμοχώστου και ο ΟΠΕΚ διοργάνωσαν συζήτηση με θέμα: «Οι γεωστρατηγικές εξελίξεις της περιοχής και το σχέδιο για μια ελεύθερη και ευρωπαϊκή Κύπρο».
Από την Ελλάδα είχε προσκληθεί και ο επί τιμή πρέσβης Παύλος Αποστολίδης.
Η συζήτηση είχε πολύ ενδιαφέρον στη Κύπρο. Υπάρχουν νέα δεδομένα που είναι από τη μια μεριά το δράμα της τραπεζικής κατάρρευσης και από την άλλη οι πολύ ευνοϊκές συνθήκες στους υδρογονάνθρακες.
Η όλη περιοχή φλέγεται και για πολλούς είναι πλέον σαφές ότι όσο αφήνουμε τα πράγματα ,τόσο αυτά εξελίσσονται σε βάρος των Ελληνοκυπρίων.
Καταθέτω ορισμένα στοιχεία της ομιλίας μου όπως δόθηκαν από το ΚΥΠΕ σήμερα Τετάρτη πρωί.

«Όσο περνάει ο χρόνος, τόσο χειρότερα θα είναι τα πράγματα για το Κυπριακό, γι’ αυτό χρειάζεται «να πέσει ο βράχος, να ταραχθούν τα νερά, να αλλάξει το τοπίο». Προσωπικά θα επέλεγα το σχέδιο λύσης «Τ», δηλαδή «λύση τώρα»

Σήμερα βρισκόμαστε σε «ένα πολύ μεγάλο τέλμα κι αν συνεχίσουμε έτσι, η επίλυση του Κυπριακού θα θυμίζει τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά».
Σε αυτό το τέλμα πρέπει να πέσει ένα βράχος, να ταραχθούν τα νερά, να αλλάξει το τοπίο και πιστεύω πως αυτός ο βράχος πρέπει να είναι η Αμμόχωστος.
Αν σε όλα τα θέματα υπάρξει ένα βήμα μπροστά, μια πόλη που θα ξαναζωντανέψει, που θα δημιουργήσει ελπίδες, θα δοθεί ένα μήνυμα, σε Ανατολή και Δύση, ότι πράγματι κάτι κινείται στο Κυπριακό.
Για να λυθεί το Κυπριακό και για να μιλήσουμε για μια διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, πρέπει να συμφωνήσουμε ότι η ισότητα των κοινοτήτων είναι πολιτική και όχι αριθμητική.  Είναι ουσιαστικό, για να υπάρξει λύση, ο καθένας που ζει σε αυτό το νησί να αισθάνεται την ασφάλεια, ότι δεν έχει ανάγκη από ξένα στρατεύματα και ότι υπάρχει πολιτική ισότητα ανάμεσα στις δυο κοινότητες.
Όσοι πιστεύουν σε μια ενωμένη ευρωπαϊκή Κύπρο, μεταξύ αυτών και η Κυπριακή Κυβέρνηση, θα πρέπει να θέσουν οι ίδιοι το πεδίο των διαπραγματεύσεων τώρα.
Εάν η ίδια επέλεγα ονομασία σχεδίου επίλυσης του Κυπριακού, αυτό θα το ονόμαζα σχέδιο «Τ», γιατί τώρα πρέπει να κατατεθεί το σχέδιο. Αυτό βεβαίως συνδέεται και με την οικονομική ανάκαμψη. Ένα «πακέτο» δράσεων και μια αλλαγή των δεδομένων θα άλλαζε και το οικονομικό κλίμα, ενώ είναι πολύ ουσιαστικό, σε ότι αποφασιστεί, να υπάρχει στενή συνεργασία ανάμεσα στις Κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου. Όποτε αυτό έγινε, είχαμε θρίαμβο! Μέχρι σήμερα βέβαια, δεν φαίνεται οι παρούσες κυβερνήσεις να έχουν κάποια τέτοια ...χημεία.
Οι σημερινές καταστάσεις σε Ελλάδα και Κύπρο, είναι πολύ διαφορετικές σε σχέση με το τι ίσχυε πριν από 10 χρόνια.
Πρέπει να διδαχθούμε από τα λάθη του παρελθόντος, να θέσουμε σαφείς και συγκεκριμένους στόχους και να δημιουργήσουμε συμμαχίες. Είναι η στιγμή μια νέα «μεγάλη ιδέα» για Ελλάδα και Κύπρο, που αυτή τη φορά θα πρέπει να είναι μεγάλη ιδέα «συνεργασίας και ειρήνης» και όχι πολέμου και κατάκτησης εδαφών.
Η διαμόρφωση των συνθηκών για επίλυση του Κυπριακού, αποτελεί μια από τις τρεις βασικές ενότητες που θα πρέπει να αποφασίσουμε και να στοχοθετήσουμε, με τις άλλες δύο να αφορούν τον προσδιορισμό των σχέσεων μας με τη Δύση, και το ρόλο και το σχεδιασμό μας στη Μέση Ανατολή.
Η οικονομική κρίση προέρχεται από την κυριαρχία του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου των τελευταίων δύο δεκαετιών, τη μη ολοκλήρωση της ευρωπαϊκής δομής και τα τεράστια λάθη που έκανε η κάθε χώρα της ΕΕ. Λάθη των πολιτικών συστημάτων, μεταρρυθμίσεις που δεν έγιναν, το τεράστιο λάθος του «φθηνού χρήματος», τη διαφθορά και το κατεστημένο.
Για να βγούμε από τη κρίση και να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα σε κάθε χώρα, χρειαζόμαστε μια άλλη πρόταση για την Ευρώπη. Αυτό που θα πρέπει να θέλουμε, είναι περισσότερη Ευρώπη, δηλαδή πολιτική και οικονομική ενοποίηση.

Σχετικά με την Μέση Ανατολή, είναι αρκετά απλουστευτική η ιδέα για το τρίγωνο Ελλάδα- Κύπρος-Ισραήλ. Θα πρέπει με δική μας πρωτοβουλία τώρα να υπάρξει προσέγγιση και με την Τουρκία.

Βασικά σημεία άρθρου Άννας Διαμαντοπούλου στο Social Europe Journal:
- Μέσα στην κρίση οι Ευρωπαίοι ηγέτες επιλέγουν την ενοποίηση, οι πολίτες όχι. Υπάρχει λοιπόν ανάγκη ηγεσίας που θα εμπνεύσει και θα πείσει πως περισσότερη Ευρώπη σημαίνει περισσότερη ευημερία, δουλειές και σταθερότητα.

-Την ηγεσία δεν μπορεί να την ασκήσει καμία χώρα μόνη της, ούτε η Γερμανία που είναι η μεγαλύτερη οικονομική δύναμη αυτή τη στιγμή.
Η Γερμανία θα έπρεπε, λόγω του μεγέθους και της θέσης της, να παίξει έναν σημαντικό ρόλο στην οικοδόμηση συναινέσεων. Δυστυχώς όμως σήμερα παραμένει ένας απομονωμένος γίγαντας.

-Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω απ’ την Ευρώπη, το φάντασμα της διχόνοιας και του φόβου, της δυσπιστίας και του μίσους, το φάντασμα παλιών στερεοτύπων και εχθροτήτων που ξαναγεννιούνται.
Για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η κρίση, η αυξανόμενη φτώχεια και η άνοδος των άκρων στην Ευρώπη χρειαζόμαστε ελπίδα, εμπιστοσύνη και αλληλεγγύη. Απαιτείται μια νέα αφήγηση. Η Ευρώπη αναζητεί ηγεσία η οποία θα προτείνει ένα νέο σχέδιο και μια νέα αφήγηση για την Ευρώπη που θα περιλαμβάνει:

1.    Ειρήνη (η σημαντικότερη ως τώρα κατάκτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης) και σεβασμό στα έθνη και τους λαούς.
2.    Ένα νέο γεωπολιτικό ρόλο για την Ευρώπη
3.    Δημοκρατία (Νέα Ευρωπαϊκή Συνθήκη, αυξημένη δημοκρατική νομιμοποίηση στη λήψη αποφάσεων)
4.    Οικονομική δημοκρατία με την τιθάσευση του χρηματοπιστωτικού τομέα ο οποίος οφείλει να μοιραστεί τα βάρη της κρίσης
5.    Ανάπτυξη μοιρασμένη ισόμερα και δίκαια. (Με σύγκλιση της ανταγωνιστικότητας και του επιπέδου ζωής των κρατών μελών της)

-Η διαρκής λιτότητα από μόνη της δεν οδηγεί στην ανάπτυξη. Απαιτείται να συνεργαστούν οι Ευρωπαϊκοί  θεσμοί με την ΕΚΤ για να τονώσουν την οικονομία με δημοσιονομικά μέτρα όπως έκαναν οι ΗΠΑ. Η Ευρωπαϊκή ηγεσία πρέπει να πείσει τους πολίτες της Ευρώπης με όραμα και έργα.

Ολόκληρο το άρθρο:

http://www.social-europe.eu/2012/11/europe-needs-leadership-with-vision/

Η Άννα Διαμαντοπούλου θα μιλήσει την Τετάρτη, 17 Οκτωβρίου σε εκδήλωση για την επέτειο των 50 ετών  του SWP - Stiftung Wissenschaft und Politik στο Βερολίνο με θέμα "Η Γερμανία στον κόσμο – προσδοκίες προς την γερμανική εξωτερική πολιτική". Το SWP είναι ένα ανεξάρτητο Ινστιτούτο διεθνών και επιστημονικών σχέσεων.
Εκ μέρους της Γερμανικής Κυβέρνησης θα συμμετέχουν ο Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Βουλής κ. Norbert Lammert  και ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Guido Westerwelle.