therealdesign

«Πρέπει να κηρύξουμε τον πόλεμο στη γραφειοκρατία»

Συνέντευξη της Υπουργού Ανάπτυξης, Άννας Διαμαντοπούλου, στην εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung

Στη συνέντευξη η Υπουργός επισημαίνει:

Αυτό που χρειάζεται τώρα η Ελλάδα είναι σταθερότητα, δεδομένου ότι μετά το εθελοντικό κούρεμα των ιδιωτών επενδυτών οι οιωνοί είναι θετικοί. Όμως οι αλλαγές δεν αφορούν μόνο την οικονομία. Οι αλλαγές αφορούν κει την κοινωνία καθώς και το συνολικό πολιτικό σύστημα. Τώρα αυτό που προέχει είναι η σταθεροποίηση, το 2013 μπορούν να υπάρξουν σημάδια ανάκαμψης.

Συνέντευξη της Υπουργού Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας στη γαλλόφωνη βελγική οικονομική εφημερίδα «L' echo»


Είναι σκληρό καρύδι. Και το απέδειξε. Την Πέμπτη, η Ελληνίδα Υπουργός Ανάπτυξης, Άννα Διαμαντοπούλου, ανακοίνωσε την απομάκρυνση εκατό και πλέον υπαλλήλων της που απασχολούνταν στο τμήμα που ήταν αρμόδιο για τη χρηματοδότηση των επενδύσεων. Δύο εκ των υπαλλήλων συνελήφθησαν για διαφθορά. Έχοντας αναλάβει το Υπουργείο μόλις 10 μέρες, αυτή η 53χρονη γυναίκα, πολύ δημοφιλής στη χώρα της, ξεκινά στη νέα της θέση κάνοντας ένα μεγάλο καθάρισμα. Μέχρι πρόσφατα κατείχε τη θέση της Υπουργού Παιδείας ενώ υπήρξε Ευρωπαία Επίτροπος Απασχόλησης και Κοινωνικών θεμάτων από το 1999 ως το 2004.

Στο Υπουργείο Ανάπτυξης, επιφορτίστηκε ουσιαστικά με την οικονομική ανάκαμψη της Ελλάδας, με τη βοήθεια των Ευρωπαϊκών Ταμείων. Στο πλαίσιο αυτό, επισκέφτηκε την εβδομάδα αυτή τις Βρυξέλλες για δυο μέρες, προκειμένου να συναντήσει τους Ευρωπαίους Επιτρόπους Olli Rehn και Johannes Hahn. Και έδωσε μια αποκλειστική συνέντευξη στη L’ Echo.

«Ανιστόρητη η ταύτιση της θυσίας της Ιφιγένειας με την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Όσοι μιλούν για έξοδο της Ελλάδας ανοίγουν την πόρτα για το τέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης: Ποιος θα είναι ο επόμενος, ο μεθεπόμενος, κτλ.»

Η πρώην Υπουργός και Επίτροπος Άννα Διαμαντοπούλου συμμετείχε στο Οικονομικό Συμπόσιο «Alpbach» στη Βιέννη, όπου συζητήθηκε κυρίως η οικονομική κρίση και το μέλλον της Ευρώπης.

Στο Συμπόσιο συμμετείχαν ακόμη μεταξύ άλλων: ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής José Manuel Barroso, ο Καγκελάριος της Αυστρίας Werner Faymann και ο Αντικαγκελάριος και Υπουργός Εξωτερικών της Αυστρίας Michael Spindelegger.

Στην ομιλία της η Άννα Διαμαντοπούλου τόνισε ότι η πολιτική ένωση στο επίπεδο της Ευρώπης είναι αναγκαιότητα και θα πρέπει να βασίζεται σε 4 πυλώνες:

1. Στην Κοινοτική Μέθοδο και την επέκτασή της σε άλλους τομείς πολιτικής.

2. Στο δικαίωμα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να παίρνει πρωτοβουλίες και να έχει ένα κεντρικό και ουσιαστικό ρόλο, καθώς σήμερα έχει υποβαθμιστεί και έχει καταλήξει να είναι εκτελεστικό όργανο της γαλλογερμανικής συμφωνίας. Δεν λειτουργεί σήμερα θεσμικά η Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι διμερείς αποφάσεις της Γαλλίας και της Γερμανίας και ο τρόπος που επικοινωνούνται λειτουργούν αρνητικά για την ευρωπαϊκή ενοποίηση.

3. Στη δημοκρατική νομιμοποίηση από τους Ευρωπαίους πολίτες και

4. Σε ένα νέο οραματικό σχέδιο που να συντίθεται από ένα ηθικό μέρος(αρχές και αξίες) και ένα πρακτικό μέρος (έργα που ενώνουν την Ευρώπη) και σε ένα κεντρικό ρόλο στο πλαίσιο του διεθνούς γεωπολιτικού τοπίου, στο οποίο η εξουσία μεταφέρεται από τη Δύση στην Ανατολή.

Τόνισε επίσης την ανάγκη κεντρικού συντονισμού μίας οικονομικής πολιτικής που στηρίζεται:

1. Σε ενοποιημένο χρηματοοικονομικό πλαίσιο

2. Σε ενοποιημένο πλαίσιο προϋπολογισμού

3. Σε ενοποιημένο πλαίσιο οικονομικής πολιτικής

4. Στη διασφάλιση της δημοκρατικής νομιμοποίησης και

5. Σε ένα ευρύ ευρωπαϊκό πρόγραμμα επενδύσεων στους τρεις μεγάλους τομείς της μεταφοράς, της τηλεπικοινωνίας και της ενέργειας.

Ανέλυσε επίσης την ανάγκη να υπάρξει στο εξής χρόνος και εμπιστοσύνη, ώστε οι απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις να έχουν αποτέλεσμα. Ανέλυσε την περίπτωση της Ελλάδας όπου η ελληνική κυβέρνηση μέσα σε 24 μήνες ψήφισε 248 νόμους, τονίζοντας ότι η διαδικασία για τη ψήφιση νέου νόμου οφείλει στο μέλλον να είναι η εξής:

Ορισμός στόχου, σχεδιασμός νόμου, δημόσια διαβούλευση, ενσωμάτωση αλλαγών στο σχέδιο νόμου, κοινοβουλευτική διαδικασία, ψήφιση νόμου, μεταβατική περίοδος εφαρμογής, αξιολόγηση. Ο χρόνος και η εμπιστοσύνη αποτελούν απαραίτητα στοιχεία για μία μεταρρύθμιση. Οι αλλαγές αυτές στην Ελλάδα έγιναν σε ένα κλίμα αρνητικό καθώς σχεδόν καθημερινά κάποιος ευρωπαίος πολιτικός έκανε αρνητικές δηλώσεις για την Ελλάδα. Παράλληλα ορισμένοι Έλληνες πολιτικοί, ενώ ψήφιζαν τους νόμους δήλωναν αντίθετοι με την ουσία τους. Η έλλειψη χρόνου οδήγησε σε έλλειμμα εμπιστοσύνης τόσο μεταξύ Ελλήνων πολιτικών και πολιτών όσο και μεταξύ Ελλήνων και Ευρωπαίων πολιτικών.

Τέλος, η Άννα Διαμαντοπούλου τόνισε τη σημασία της φράσης του J. Monnet, πρωτεργάτη και εμπνευστή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην παρούσα περίοδο: «οι κρίσεις είναι οι καταλύτες στη δημιουργία των μεγάλων ομοσπονδιών της ανθρώπινης ιστορίας. Οι άνθρωποι αποφασίζουν να συνεργαστούν όταν βλέπουν έναν ορατό κίνδυνο…»

Στη δευτερολογία του ο αντικαγκελάριος της Γερμανίας M. Spindelegger διευκρίνισε, ότι η δήλωση του δε σημαίνει επουδενί την πρόταση για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ αλλά για μελλοντικούς αυστηρούς κανόνες που πρέπει να έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η Άννα Διαμαντοπούλου θα μιλήσει την Τετάρτη, 17 Οκτωβρίου σε εκδήλωση για την επέτειο των 50 ετών  του SWP - Stiftung Wissenschaft und Politik στο Βερολίνο με θέμα "Η Γερμανία στον κόσμο – προσδοκίες προς την γερμανική εξωτερική πολιτική". Το SWP είναι ένα ανεξάρτητο Ινστιτούτο διεθνών και επιστημονικών σχέσεων.
Εκ μέρους της Γερμανικής Κυβέρνησης θα συμμετέχουν ο Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Βουλής κ. Norbert Lammert  και ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Guido Westerwelle.

Mια σύντομη παρουσίαση της ομιλίας που έδωσε η Άννα Διαμαντοπούλου ως Fisher Family Fellow στο Πανεπιστήμιο Harvard στις 23.10.2012 με τίτλο "Η Ευρώπη σε σταυροδρόμι η Ελλάδα σε κίνδυνο" βρίσκεται δημοσιευμένη στο website του Belfer Center Του "J.F. Kennedy School of Government"

Η παρουσίαση βρίσκεται εδώ (στα αγγλικά): http://belfercenter.ksg.harvard.edu/publication/22586/europe_at_a_crossroads.html?breadcrumb=%2Fproject%2F61%2Ffuture_of_diplomacy_project

Σημεία από την ομιλία στο Πανεπιστήμιο Harvard:

«Η Ευρώπη σε σταυροδρόμι η Ελλάδα σε κίνδυνο»

Ευρώπη: Ενοποίηση ή Διάλυση

Η Άννα Διαμαντοπούλου επεσήμανε πως η Ευρώπη έχει να διαλέξει ανάμεσα σε βαθύτερη ενοποίηση ή τη διάλυση.

Τόνισε πως πιστεύει ότι θα υπερισχύσει η τάση για ενοποίηση για δυο λόγους :

Το τεράστιο κόστος της διάλυσης, «σύμφωνα το γερμανικό Think tank “Prognos”, η έξοδος από το ευρώ 4 μόνο  χωρών, της Ισπανίας, Ιταλίας, Πορτογαλίας και της Ελλάδας θα κόστιζε τη παγκόσμια οικονομία 17,2 τρισεκατομμύρια ευρώ σε απώλειες ανάπτυξης έως το 2020»

Και το γεγονός ότι η ενοποίηση αποτελεί το στρατηγικό συμφέρον των Ευρωπαϊκών χωρών,

«Χωρίς την Ευρωπαϊκή Ένωση, οι Ευρωπαϊκές χώρες θα έχουν ένα δύσκολο έως αμελητέο ρόλο στην παγκόσμια οικονομία. Το 2050 ο παγκόσμιος πληθυσμός θα αριθμεί 9 δισεκ. ανθρώπους και η Ευρώπη θα αποτελεί μόνο το 7%, από το 20% που αποτελούσε στη δεκαετία του ’50. Οι μεγαλύτερες Ευρωπαϊκές χώρες θα αντιπροσωπεύουν το πολύ το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού το 2050, ενώ το ΑΕΠ της Ευρώπης θα αποτελεί τότε μόνο το 10% του Παγκόσμιου ΑΕΠ από 30% που ήταν στα 1950» επεσήμανε.

•    Η Ευρώπη χρειάζεται ηγεσία που να πείσει  πως  περισσότερη Ευρώπη σημαίνει ευημερία και σταθερότητα
•    Η Γερμανία χρειάζεται να αλλάξει για να παίξει το ρόλο που της αναλογεί
Παρατήρησε πως η Ευρώπη χρειάζεται ηγεσία.  Καμία χώρα όμως μόνη, ούτε η κραταιά Γερμανία δεν μπορεί να υπαγορεύσει του κανόνες για την Ενωμένη Ευρώπη.
Η Γερμανία παίζει σήμερα το σημαντικότερο ρόλο. Ωστόσο παρά την ισχύ της έχει καταφέρει το τελευταίο διάστημα να απομονωθεί χάρις στην πρόσφατη Ευρωπαϊκή πολιτική της. «Μοιάζει σήμερα με έναν απομονωμένο γίγαντα».

«Αντί να δείχνει με το δάκτυλο ή να ελέγχει αν οι άλλοι συμμορφώνονται με τους κανόνες χρειάζεται να οικοδομήσει συναινέσεις, να πείσει τις κυβερνήσεις και τους πολίτες της Ευρώπης και έτσι να κερδίσει το σεβασμό τους»

«Είναι αλήθεια», επεσήμανε, «πως πρόσφατα η Γερμανίδα Καγκελάριος και άλλοι γερμανοί πολιτικοί, στέλνουν σήματα αλλαγής της στάσης τους. Αποκλείουν τώρα μια έξοδο της Ελλάδας από το Ευρώ, ενώ μιλούν ανοικτά για μια πιο ενωμένη Ευρώπη αλλά δε μοιάζει να έχουν ένα σαφές πρόγραμμα για ανάπτυξη. Αυτά είναι θετικά σήματα αλλά δεν αρκούν.»

«Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω απ’ την Ευρώπη, το φάντασμα της διχόνοιας και του φόβου, της δυσπιστίας και του μίσους, το φάντασμα παλιών στερεοτύπων και εχθροτήτων που ξαναγεννιούνται.»

«Για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η κρίση και η άνοδος των άκρων στην Ευρώπη χρειαζόμαστε ελπίδα και εμπιστοσύνη, απαιτείται μια νέα αφήγηση. Η Ευρώπη αναζητεί ηγεσία η οποία θα προτείνει ένα νέο σχέδιο και μια νέα αφήγηση για την Ευρώπη που θα περιλαμβάνει:

1.    Ειρήνη (η σημαντικότερη ως τώρα κατάκτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης)
2.    Ένα νέο γεωπολιτικό ρόλο για την Ευρώπη
3.    Δημοκρατία (Νέα Ευρωπαϊκή Συνθήκη, αυξημένη δημοκρατική νομιμοποίηση στη λήψη αποφάσεων)
4.    Οικονομική δημοκρατία με την τιθάσευση του χρηματοπιστωτικού τομέα.
5.    Ανάπτυξη δίκαια μοιρασμένη.»
  
Οι τύχες της ελληνικής και της ευρωπαϊκής οικονομίας είναι συναρτημένες με τις εξελίξεις στην παγκόσμια οικονομία. Η φύση της κρίσης και η στενή διασύνδεση των οικονομιών  απαιτούν μια νέα μορφή διεθνούς κατανόησης και συντονισμένης δράσης για να υπερνικηθεί η παγκόσμια οικονομική επιβράδυνση.

Η Α.Δ. επεσήμανε πως ακόμη και αν η Γερμανία υπερνικούσε την απέχθεια της για αύξηση του Ευρωπαϊκού χρέους ή για τύπωμα χρήματος, ώστε να δοθεί μια αναπτυξιακή ώθηση, αυτό δεν θα αρκούσε. Θα έδινε προσωρινή ώθηση, όμως τα προβλήματα θα επανέρχονταν αφού μένουν άλυτες οι διεθνείς οικονομικές ανισορροπίες.

«Χρειάζεται μια παγκόσμια συνεννόηση στα πλαίσια των G20», τόνισε και προέβαλε την πρόσφατη πρόταση του πρώην βρετανού πρωθυπουργού Γκόρντον Μπράουν, ο οποίος προτείνει τις εξής συντονισμένες σε διεθνές επίπεδο ενέργειες :

Ο κ. Μπράουν παρατηρεί πως η αναπτυξιακή ώθηση, η τόνωση της παγκόσμιας ζήτησης δεν μπορεί να προέλθει ούτε από τους καταναλωτές στη Δύση οι οποίοι δε διαθέτουν σήμερα αρκετό εισόδημα ώστε να συνεχίσουν να καταναλώνουν όπως πριν αλλά ούτε κι από τους Ασιάτες παραγωγούς οι οποίοι χρειάζονται αγοραστές για τα προϊόντα τους.

Θεωρεί πως επειδή ο πληθωρισμός είναι γενικά χαμηλός θεμιτή μια τόνωση της ζήτησης στη Δύση με συντονισμένες ενέργειες των κυβερνήσεων με τις κεντρικές τράπεζες (δεν αποκλείει και το τύπωμα χρήματος). Η Κίνα θα μπορούσε να τονώσει την κατανάλωση στο εσωτερικό της, ώστε να δώσει διέξοδο στην τοπική παραγωγή που βρίσκει μειωμένη  διέξοδο στις φθίνουσες εξαγωγές προς τη Δύση, ώστε να διατηρηθούν ή να αυξηθούν οι εισαγωγές από τη Δύση.

(Gordon Brown, “Europe risks going the way of Japan”, Reuters Blogs, 14.09.12, http://blogs.reuters.com/great-debate/2012/09/14/europe-risks-going-the-way-of-japan/)

Μνημόνιο - Οι επιπτώσεις της κρίσης στην Ελλάδα

Για τις επιπτώσεις της κρίσης στην Ελλάδα, τόνισε πως η γρήγορη δημοσιονομική προσαρμογή «δημιουργεί τεράστια προβλήματα στην ελληνική κοινωνία, αυξάνονται δραματικά  η φτώχια και η ανεργία, δεσπόζουν η ανασφάλεια και αβεβαιότητα για τις πιο βασικές ανάγκες της καθημερινής ζωής και ταυτόχρονα ζούμε την άνοδο των άκρων και του λαϊκισμού, ενώ για πρώτη φορά ένα νέο-ναζιστικό κόμμα μπαίνει στην ελληνική Βουλή τη στιγμή που η εμπιστοσύνη των πολιτών προς όλα τα πολιτικά κόμματα καταρρέει. Για αυτό όταν λέω πως υπάρχει κίνδυνος για τη δημοκρατία στην Ελλάδα, δεν μιλάω για μια θεωρητική πιθανότητα, ο κίνδυνος είναι ήδη στο κατώφλι μας, απειλεί όχι μόνο τους Έλληνες αλλά και τη σταθερότητα στα Βαλκάνια και τη βιωσιμότητα της ευρωπαϊκής ενοποίησης.»

Η σημερινή κυβέρνηση – τα νέα μέτρα λιτότητας

Χωρίς ένα συνολικό σχέδιο Ελλάδας-Ευρώπης θα βυθιστούμε βαθύτερα στην ύφεση και στην ανεργία

«Η σημερινή τρικομματική φιλοευρωπαϊκή κυβέρνηση,  μέσα σε ένα συγκριτικά ευνοϊκότερο Ευρωπαϊκό κλίμα , ετοιμάζεται να συμφωνήσει την εφαρμογή ενός ακόμη προγράμματος λιτότητας, εξίσου φιλόδοξου και πιο σκληρού από τα προηγούμενα. Οφείλει  ακόμη να υλοποιήσει δυο σημαντικές μεταρρυθμίσεις: του κρατικού μηχανισμού και της φορολογίας, οι οποίες επείγουν από καιρό.
Κατά τη γνώμη μου αν συνεχίσουμε με την πεπατημένη μέθοδο και ρυθμούς, σαν να μη συμβαίνει τίποτα, μετά την εμπειρία τριών χρόνων, χωρίς δηλαδή μια συνολική προσέγγιση των προβλημάτων, με πρώτα απ’ όλα: τη ρευστότητα της οικονομίας, τη βιωσιμότητα του χρέους και την  ενίσχυση των δημοσίων επενδύσεων με πόρους είτε από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων είτε από την Ευρωπαϊκή επιτροπή, δε θα πετύχουμε τίποτα άλλο από την αύξηση της ανεργίας και της ύφεσης. Το ελληνικό κοινοβούλιο οφείλει αυτή τη φορά να απαιτήσει, όταν θα ψηφίζει τα νέα μέτρα, να έχει μπροστά του μια ακριβή ποσοτική αποτίμηση από το Υπουργείο Οικονομικών των επιπτώσεων του κάθε μέτρου στην ύφεση ή στην ανάπτυξη.»

«Αυτό ένα κρίσιμο ζήτημα. Η Ευρώπη χρειάζεται ένα νέο Σύμφωνο Ανάπτυξης για το Νότο. Η ελληνική οικονομία και κοινωνία χρειάζονται: Ανακούφιση, Αναδιάρθρωση, Ανάκαμψη όπως έκαναν οι ΗΠΑ με το «New Deal» του Ρούζβελτ το 1933. Παράλληλα με τις διαρθρωτικές αλλαγές και τη δημοσιονομική προσαρμογή που προβλέπονται στο μνημόνιο πρέπει να διασφαλίσουμε την ανακούφιση και τη στήριξη των άπορων και των ανέργων και την οικονομική ανάκαμψη. Ένα τέτοιο Σύμφωνο σημαίνει και μια νέα συμφωνία με τους εταίρους μας που θα περιλαμβάνει μέτρα για τη βιωσιμότητα του χρέους, ρευστότητα και πόρους που θα επιτρέψουν την επανεκκίνηση της Οικονομίας.»

Λάθη της τρόικας και δικά μας

«Κοιτάζοντας στα τελευταία χρόνια θεωρώ πως το ελληνικό πρόγραμμα προσαρμογής περιείχε σημαντικά σφάλματα.
Η τρόικα έθεσε πολύ φιλόδοξους στόχους.
Το ΔΝΤ παραδέχτηκε πρόσφατα πως υποτίμησε πόσο μεγάλη ύφεση θα προκαλούσε η δημοσιονομική προσαρμογή στην Ελλάδα. Παραδέχτηκε πως έχει ευθύνη γιατί δεν επέμεινε σε περισσότερες περικοπές δαπανών αντί για μέτρα που περιόριζαν το διαθέσιμο εισόδημα.

Με βάση τις προβλέψεις της τρόικα η Ελλάδα θα μπορούσε ήδη να δανείζεται στις αγορές. Απέχουμε πολύ από αυτό.
Η τρόικα αντιμετώπισε τη χώρα σαν να πραγματοποιούσε την αναδιάρθρωση μιας εταιρείας, ξεχνώντας πως δεν μπορείς να ζητάς σε έναν ολόκληρο λαό να ακολουθεί οδηγίες σαν να ήταν υπάλληλοι μιας εταιρείας. 
Αρκετοί Ευρωπαίοι ηγέτες δεν διευκόλυναν το έργο μας όταν συχνά διαλαλούσαν ή απειλούσαν πως η Ελλάδα θα βγει από το ευρώ. Αυτό δεν είναι το κλίμα που ευνοεί τις ιδιωτικοποιήσεις για τις οποίες οι στόχοι δεν ήταν ρεαλιστικοί από την αρχή.

Από την πλευρά της κυβέρνησης, αποτύχαμε να δούμε το βάθος του προβλήματος στην αρχή. Προχωρήσαμε αργά, με ήπια μέτρα στην αρχή της κρίσης και αργότερα αναβάλαμε τις δύσκολες αποφάσεις. Οι περισσότεροι υπουργοί αρνήθηκαν να υιοθετήσουν τις μεταρρυθμίσεις. Ακόμη χειρότερα επιβάλαμε μέτρα που δεν ήταν κοινωνικά δίκαια, ενώ αποτύχαμε στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.

Η κυβέρνηση σπατάλησε και σπαταλά πολύτιμο πολιτικό κεφάλαιο, δυνάμεις και πόρους.
Η υπομονή και η εμπιστοσύνη των πολιτών εξανεμίστηκε.»

Διδάγματα από τη διαχείριση της κρίσης

«Αν με ρωτήσετε ποια είναι τα 4 πράγματα που διδάχτηκα από τη διαχείριση αυτή της κρίσης.
•    Πρέπει κανείς να δρα ακαριαία
•    Τα σκληρότερα μέτρα πρέπει να εφαρμόζονται στην αρχή της κρίσης
•    Πρέπει να πιστεύεις και να στηρίζεις δημόσια τις αποφάσεις που λαμβάνονται, αν θέλεις και οι άλλοι να πιστέψουν στο σχέδιο σου και να σε στηρίξουν.
•    Κάθε δημόσια δράση χρειάζεται λαϊκή υποστήριξη. Πρέπει κάθε στόχος όσο δύσκολος κι αν είναι να  εμπνέει εθνική υπερηφάνεια και είναι κοινωνικά δίκαιος.»

Την Τρίτη στις 25 Ιουνίου 2013 πήγα στη Λεμεσό στη Κύπρο.
Εδώ και πολλά χρόνια έχω την τιμή και τη χαρά να είμαι επίτιμη δημότης Αμμοχώστου και συμμετέχω κατά κανόνα σε όλες τις εκδηλώσεις και τις προσπάθειες του δήμου Αμμοχώστου και των εδώ και 40 χρόνια προσφύγων του.
Την Τρίτη 25 Ιουνίου οι Δήμοι Λεμεσού και Αμμοχώστου και ο ΟΠΕΚ διοργάνωσαν συζήτηση με θέμα: «Οι γεωστρατηγικές εξελίξεις της περιοχής και το σχέδιο για μια ελεύθερη και ευρωπαϊκή Κύπρο».
Από την Ελλάδα είχε προσκληθεί και ο επί τιμή πρέσβης Παύλος Αποστολίδης.
Η συζήτηση είχε πολύ ενδιαφέρον στη Κύπρο. Υπάρχουν νέα δεδομένα που είναι από τη μια μεριά το δράμα της τραπεζικής κατάρρευσης και από την άλλη οι πολύ ευνοϊκές συνθήκες στους υδρογονάνθρακες.
Η όλη περιοχή φλέγεται και για πολλούς είναι πλέον σαφές ότι όσο αφήνουμε τα πράγματα ,τόσο αυτά εξελίσσονται σε βάρος των Ελληνοκυπρίων.
Καταθέτω ορισμένα στοιχεία της ομιλίας μου όπως δόθηκαν από το ΚΥΠΕ σήμερα Τετάρτη πρωί.

«Όσο περνάει ο χρόνος, τόσο χειρότερα θα είναι τα πράγματα για το Κυπριακό, γι’ αυτό χρειάζεται «να πέσει ο βράχος, να ταραχθούν τα νερά, να αλλάξει το τοπίο». Προσωπικά θα επέλεγα το σχέδιο λύσης «Τ», δηλαδή «λύση τώρα»

Σήμερα βρισκόμαστε σε «ένα πολύ μεγάλο τέλμα κι αν συνεχίσουμε έτσι, η επίλυση του Κυπριακού θα θυμίζει τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά».
Σε αυτό το τέλμα πρέπει να πέσει ένα βράχος, να ταραχθούν τα νερά, να αλλάξει το τοπίο και πιστεύω πως αυτός ο βράχος πρέπει να είναι η Αμμόχωστος.
Αν σε όλα τα θέματα υπάρξει ένα βήμα μπροστά, μια πόλη που θα ξαναζωντανέψει, που θα δημιουργήσει ελπίδες, θα δοθεί ένα μήνυμα, σε Ανατολή και Δύση, ότι πράγματι κάτι κινείται στο Κυπριακό.
Για να λυθεί το Κυπριακό και για να μιλήσουμε για μια διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, πρέπει να συμφωνήσουμε ότι η ισότητα των κοινοτήτων είναι πολιτική και όχι αριθμητική.  Είναι ουσιαστικό, για να υπάρξει λύση, ο καθένας που ζει σε αυτό το νησί να αισθάνεται την ασφάλεια, ότι δεν έχει ανάγκη από ξένα στρατεύματα και ότι υπάρχει πολιτική ισότητα ανάμεσα στις δυο κοινότητες.
Όσοι πιστεύουν σε μια ενωμένη ευρωπαϊκή Κύπρο, μεταξύ αυτών και η Κυπριακή Κυβέρνηση, θα πρέπει να θέσουν οι ίδιοι το πεδίο των διαπραγματεύσεων τώρα.
Εάν η ίδια επέλεγα ονομασία σχεδίου επίλυσης του Κυπριακού, αυτό θα το ονόμαζα σχέδιο «Τ», γιατί τώρα πρέπει να κατατεθεί το σχέδιο. Αυτό βεβαίως συνδέεται και με την οικονομική ανάκαμψη. Ένα «πακέτο» δράσεων και μια αλλαγή των δεδομένων θα άλλαζε και το οικονομικό κλίμα, ενώ είναι πολύ ουσιαστικό, σε ότι αποφασιστεί, να υπάρχει στενή συνεργασία ανάμεσα στις Κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου. Όποτε αυτό έγινε, είχαμε θρίαμβο! Μέχρι σήμερα βέβαια, δεν φαίνεται οι παρούσες κυβερνήσεις να έχουν κάποια τέτοια ...χημεία.
Οι σημερινές καταστάσεις σε Ελλάδα και Κύπρο, είναι πολύ διαφορετικές σε σχέση με το τι ίσχυε πριν από 10 χρόνια.
Πρέπει να διδαχθούμε από τα λάθη του παρελθόντος, να θέσουμε σαφείς και συγκεκριμένους στόχους και να δημιουργήσουμε συμμαχίες. Είναι η στιγμή μια νέα «μεγάλη ιδέα» για Ελλάδα και Κύπρο, που αυτή τη φορά θα πρέπει να είναι μεγάλη ιδέα «συνεργασίας και ειρήνης» και όχι πολέμου και κατάκτησης εδαφών.
Η διαμόρφωση των συνθηκών για επίλυση του Κυπριακού, αποτελεί μια από τις τρεις βασικές ενότητες που θα πρέπει να αποφασίσουμε και να στοχοθετήσουμε, με τις άλλες δύο να αφορούν τον προσδιορισμό των σχέσεων μας με τη Δύση, και το ρόλο και το σχεδιασμό μας στη Μέση Ανατολή.
Η οικονομική κρίση προέρχεται από την κυριαρχία του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου των τελευταίων δύο δεκαετιών, τη μη ολοκλήρωση της ευρωπαϊκής δομής και τα τεράστια λάθη που έκανε η κάθε χώρα της ΕΕ. Λάθη των πολιτικών συστημάτων, μεταρρυθμίσεις που δεν έγιναν, το τεράστιο λάθος του «φθηνού χρήματος», τη διαφθορά και το κατεστημένο.
Για να βγούμε από τη κρίση και να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα σε κάθε χώρα, χρειαζόμαστε μια άλλη πρόταση για την Ευρώπη. Αυτό που θα πρέπει να θέλουμε, είναι περισσότερη Ευρώπη, δηλαδή πολιτική και οικονομική ενοποίηση.

Σχετικά με την Μέση Ανατολή, είναι αρκετά απλουστευτική η ιδέα για το τρίγωνο Ελλάδα- Κύπρος-Ισραήλ. Θα πρέπει με δική μας πρωτοβουλία τώρα να υπάρξει προσέγγιση και με την Τουρκία.

Η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα σε κρίση, χωρίς πολλούς φυσικούς πόρους. Για αυτό θα πρέπει να επενδύσουμε στο ανθρώπινο δυναμικό. Η Ελλάδα μπορεί να διδαχθεί από τη συνεργασία της με το Ισραήλ που αποτελεί παράδειγμα μικρής χώρας που επένδυσε στο ανθρώπινο κεφάλαιο και πέτυχε.

Η ιστορία του Ισραήλ, με τις ξαφνικές εναλλαγές περιόδων πολέμων και ασφάλειας, είναι διαφορετική από την περίοδο κρίσης που αντιμετωπίζει σήμερα η Ελλάδα. Συνεπώς νομίζω ότι μπορούμε να αντλήσουμε αισιοδοξία από τις επιτυχίες σας.

Η επίσημη επίσκεψή μου στο Ισραήλ πραγματοποιείται  στο πλαίσιο της βελτίωσης των οργανωμένων σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες, προς όφελος των λαών μας. Στο χώρο της Παιδείας υπάρχουν πολλά πράγματα που οι χώρες μας μπορούν να μοιραστούν, αλλά και να συν-δημιουργήσουν.

Θέλουμε  να ενισχύσουμε τη συνεργασία των δύο χωρών στον τομέα της Έρευνας και της Καινοτομίας. Στόχος μας είναι η υποστήριξη ενός πιλοτικού προγράμματος για μια θερμοκοιτίδα  καινοτομίας στο πλαίσιο της εμπειρίας του Ισραήλ.

Η πολιτική αποτελεί ένα παζλ, συνεπώς τα πάντα επηρεάζουν τα πάντα, αλλά νομίζω πως είναι πολύ σημαντικό για τις δύο χώρες μας να συνεργασθούν και να αναπτύξουν τις σχέσεις τους ανεξάρτητα από το τι πράττει η Τουρκία ή άλλες χώρες.

Στην Ελλάδα στην εκπαίδευση αναζητούμε τρόπους ώστε να προχωρήσουμε στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις και παρά τη μείωση στους προϋπολογισμούς να έχουμε το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα.

Αυτή την περίοδο στην Ελλάδα είναι σαν να υπάρχει ένα μόνιμο μαύρο σύννεφο. Προσπαθώ, όμως, να είμαι αισιόδοξη καθώς η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα σε κρίση. Για αυτό θα πρέπει η κρίση να αποτελέσει την αφορμή για να αλλάξουμε ό,τι κάναμε λάθος στο παρελθόν.

Πατήστε εδώ για να δείτε όλη τη συνέντευξη όπως δημοσιεύτηκε

Η Άννα Διαμαντοπούλου, πρόεδρος του ΔΙΚΤΥΟΥ για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη συμμετείχε στην ετήσια συνεδρίαση της Συντονιστικής Επιτροπής του think-tank Notre Europe - Jacques Delors στο Παρίσι στις 29-30 Νοεμβρίου.
Τα δύο βασικά θέματα που συζητήθηκαν αφορούσαν την ολοκλήρωση της οικονομικής και νομισματικής ένωσης και οι τρόποι με τους οποίους η ΕΕ θα γίνει ξανά ελκυστική στους πολίτες.
Η Άννα Διαμαντοπούλου στην παρέμβασή της τόνισε ότι:

·Εν μέσω των γεωπολιτικών αλλαγών η ΕΕ πρέπει να αποτελέσει ασπίδα για τους πολίτες της,

·Πρέπει να ενισχυθεί περαιτέρω η ασφάλεια των τραπεζικών καταθέσεων των πολιτών ώστε να μην κυριαρχεί το αίσθημα ανασφάλειας,

·Ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δοθεί στη βιομηχανία, για να γίνει η ΕΕ ξανά ανταγωνιστική και να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας,

·Τέλος, σε όλες τις χώρες μέλη της ΕΕ πρέπει να υπάρχει ένα κοινό βιβλίο ευρωπαϊκής ιστορίας ώστε να ενισχυθεί η ευρωπαϊκή ταυτότητα αλλά και η προώθηση της ειρήνης και της ευημερίας.

Ανταπόκριση από την ελληνική πρεσβεία στο Λονδίνο:
H «Δημοκρατία στην Ευρώπη» ήταν το θέμα της ετήσιας συνδιάσκεψης των μέλλων του έγκριτου βρετανικού think tank Chatham House, σήμερα το πρωί. Βασικός ομιλήτής στην πρώτη ενότητα με θέμα «Is European Democracy in Crisis?», ήταν η πρώην υπουργός κ. Αννα Διαμαντοπούλου.

Η κ. υπουργός αρχικά διέκρινε την κρίση της Δημοκρατίας σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο. Στο πρώτο επίπεδο, οι ευρωπαϊκοί θεσμοί δημιουργούν επικίνδυνες ανισότητες μεταξύ Βορρά και Νότου που αποσταθεροποιούν την κοινωνική και οικονομική ισορροπία και απειλούν την ενότητα της ΕΕ. Σε εθνικό επίπεδο, οι χώρες που πλήττονται περισσότερο από την οικονομική κρίση αντιμετωπίζουν και τα μεγαλύτερα προβλήματα σε θέματα Δημοκρατίας, τόνισε η κ. Διαμαντοπούλου.

Με την υπογράμμιση ότι η κρίση είναι παγκόσμια, ευρωπαϊκή αλλά και εθνική, η κ. υπουργός αναφέρθηκε ακολούθως στην υπογραφή του μνημονίου της Ελλάδας με την τρόϊκα το 2010, που προέβλεπε διαρθρωτικές αλλαγές και μέτρα λιτότητας, με την ελληνική κυβέρνηση να μη διαθέτει εναλλακτικές, ούτε περιθώρια διαπραγμάτευσης. Υπήρξαν λάθη και από τις δύο πλευρές, υπογράμμισε η κ. Διαμαντοπούλου. Το μνημόνιο έθετε μη ρεαλιστικούς στόχους και ανέφικτο χρονοδιάγραμμα ως προς την πραγματοποίησή τους. Προέβλεπε σύντομη θεραπεία, που δεν ενδείκνυται σε περιπτώσεις κρατών, με αποτέλεσμα τη δραματική αύξηση της ανεργίας. Παράλληλα, οι συχνές δηλώσεις ευρωπαίων ηγετών ότι η Ελλάδα αναμένεται να βγει από το ευρώ, επέτειναν την κρίση. Από την άλλη, η ελληνική κυβέρνηση ήταν απρόθυμη να εφαρμόσει το μνημόνιο και ανέβαλε τις δύσκολες αποφάσεις. Ταυτόχρονα το μνημόνιο θεωρήθηκε όχι εθνικό σχέδιο αλλά ένα σχέδιο που επιβλήθηκε από τους ξένους. Όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης ήταν εναντίον του σχεδίου σωτηρίας,καθώς επίσης και οι συνδικαλιστικές ενώσεις και τα ΜΜΕ.

Ακολούθως η κ. Διαμαντοπούλου παρουσίασε τα στοιχεία για τη δραματική αύξηση της ανεργίας, κυρίως στους νέους, αλλά και τα στοιχεία της σημαντικής δημοσιονομικής προσαρμογής που έχει επιτύχει η χώρα μας μέχρι σήμερα.  

Αναφορικά με τα προβλήματα Δημοκρατίας στην Ελλάδα, η κ. υπουργός υπογράμμισε ότι δεν υπάρχει νομιμοποίηση του πολιτικού συστήματος, υπάρχει έλλειψη εμπιστοσύνης από την πλευρά των πολιτών ενώ παράλληλα οι διαρθωτικές αλλαγές απαιτούν χρόνο και η λιτότητα γεννά απελπισία. Την ίδια ώρα, υπάρχει πρόβλημα στις δημοκρατικές διαδικασίες. Τα μέλη του κοινοβουλίου πρέπει να ψηφίσουν αυτό που τους υπαγορεύουν τα κόμματά τους, ειδάλλως απειλούνται με διαγραφή. Δεν υπάρχει χρόνος για τη δημιουργία της ελάχιστης συναίνεσης με τους πολίτες.

Σημαντικό πρόβλημα αποτελεί και η ενίσχυση του λαϊκισμού και του εθνικισμού. Σε όλη την Ευρώπη παρατηρείται αύξηση του εθνικισμού. Οι δηλώσεις των βορειοευρωπαίων για τους Ευρωπαίους του Νότου δεν θα πρέπει να παραγνωρίζουν την περηφάνεια των τελευταίων. Από την άλλη, η αυξανόμενη ανεργία αποτελεί το προσφορότερο έδαφος για την άνθηση του λαϊκισμού, υπογράμμισε η κ. Διαμαντοπούλου.

Η κρίση είναι υπαρκτή και είναι επικίνδυνη. Όχι μόνον επειδή είναι οικονομική κρίση, αλλά επειδή δημιούργησε ένα τεράστιο πρόβλημα σε εθνικό επίπεδο. Η οικονομική σταθερότητα αποτελεί προαπαιτούμενο για τη Δημοκρατία. Προς τούτο, οι ευρωπαϊκοί θεσμοί πρέπει να διαδραματίσουν έναν σημαντικό ρόλο. Το ζήτημα είναι τί είδους ρόλο και τί είδους παρέμβαση, κατέληξε η κ. υπουργός.

Ακολούθως η κ. Διαμαντοπούλου απάντησε σε ερωτήσεις των παρισταμένων.

Σε ερώτηση για ομοιότητες μεταξύ Ελλάδας και Αργεντινής, η κ. υπουργός υπογράμμισε ότι η Ελλάδα είναι εντελώς διαφορετική περιπτωση από την Αργεντινή, καθώς δεν διαθέτει δικό της ξεχωσιστό νόμισμα. Τόνισε ότι το πρόγραμμα της Ελλάδας δεν έλαβε υπόψιν τις πραγματικές παραμέτρους και ότι προχώρησε χωρίς πολιτική για ανάπτυξη.

Σε ερώτηση για το πρόβλημα της μετανάστευσης των νέων, η κ. Διαμαντοπούλου τόνισε ότι πρόκειται για τεράστιο πρόβλημα που οφείλεται στην υψηλή ανεργία και υπογράμμισε ότι οι νέοι δεν εμπιστεύονται το πολιτικό σύστημα και αυτός είναι ο λόγος που δεν συμμετέχουν στα κοινά.

Αναφορικά με το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, η κ. υπουργός υπογράμμισε ότι δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα και τόνισε ότι σε μία τέτοια περίπτωση θα προέκυπτε οικονομική και κοινωνική καταστροφή.

Καταλήγοντας η κ. Διαμαντοπούλου υπογράμμισε ότι χρειαζόμαστε περισσότερη Ευρώπη με ενισχυμένους θεσμούς. Η αρχιτεκτονική του ευρώ υπήρξε προβληματική, ενώ μέχρι τώρα δεν διαθέταμε κοινή οικονομική πολιτική και ισχυρούς μηχανισμούς ελέγχου. Χρειαζόμαστε περισσότερη Ευρώπη και οικονομική ένωση με κοινούς πολιτικούς στόχους σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Με την οικονομική ανάπτυξη της Ανατολής, τα ευρωπαϊκά κράτη πρέπει να μείνουν ενωμένα με ένα διαφορετικό και πιο οργανωμένο τρόπο.

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ανατρέξετε στην ιστοσελίδα του Chatham House:

http://www.chathamhouse.org/events/view/187367

H ατζέντα της συζήτησης είναι διαθέσιμη στον παρακάτω σύνδεσμο:

http://www.chathamhouse.org/sites/default/files/public/Meetings/180113agenda.pdf

Η Άννα Διαμαντοπούλου, Πρόεδρος του "Δικτύου" για την Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη, θα μιλήσει στην Κωνσταντινούπολη, 8 & 9 Δεκεμβρίου σε συνάντηση που οργανώνουν Ευρωπαϊκά και Τουρκικά think tank με θέμα:

"Ανάπτυξη, Αναδιανομή Εισοδήματος και Οικονομική Πολιτική στην εποχή της Παγκοσμιοποίησης".

Μεταξύ των ομιλητών θα είναι οι: Kemal Kılıçdaroğlu, Javier Solana, Kemal Dervis, Joakim Palme, Pascal Lamy κ.α.