therealdesign

Η Άννα Διαμαντοπούλου συμμετείχε στο Διεθνές Οικονομικό Συνέδριο στο Βερολίνο που διοργανώνει το ICD (Institute for Cultural Diplomacy). Στο συνέδριο μίλησαν μεταξύ άλλων ο κ. Staffan Nilsson πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής, ο Dr. Erhard Busek πρώην Αντικαγκελάριος και πρώην Υπουργός Επιστημών και Έρευνας της Αυστρίας, ο Λόρδος Jack McConnell μέλος της Βουλής των Λόρδων, ο κ. Eka Tkeshelashvill πρώην Αναπλητώτρια Πρωθυπουργός της Γεωργίας. 

Η ομιλία της είχε θέμα τη σύγκρουση μεταξύ των γενεών και την αλληλεγγύη. Τόνισε οτι έν μέσω οικονομικής κρίσης η ανεργία των νέων έχει ραγδαία αύξηση σε όλη την Ευρώπη και οτι χρειάζεται να αντιμετωπιστεί οριζόντια σε όλες τις πολιτικές. Αναφέρθηκε στη γήρανση του πληθυσμού της Ευρώπης, στη φυγή των καλύτερων μυαλών (braindrain) σε άλλες ηπείρους και στις γενικότερες κοινωνικές επιπτώσεις. Μίλησε επίσης για την ανάγκη να διασφαλίσουμε δουλειές για τους ανθρώπους αλλά και ανθρώπους για τις δουλειές.

Τέλος, μίλησε για την ανάγκη ενός νέου κοινωνικού συμβολαίου το οποίο να αντιμετωπίζει το πρόβλημα της σύγκρουσης των γενεών με αλληλεγγύη και όχι συγκρουσιακά.

Η Άννα Διαμαντοπούλου συμμετείχε, στις 15 Φεβρουαρίου, στις εργασίες του Συνεδρίου με τίτλο «Οι κοινωνικές πολιτικές και οι πολιτικές απασχόλησης για μία δίκαιη και ανταγωνιστική Ευρώπη», που πραγματοποιήθηκε στο Δουβλίνο.

Το Συνέδριο διοργάνωσε ο αρμόδιος οργανισμός της Ε.Ε. για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής και εργασίας, Eurofound, στο πλαίσιο της Ιρλανδικής Προεδρίας της Ε.Ε. Τις εργασίες άνοιξε ο Πρωθυπουργός της Ιρλανδίας E.  Kenny.

Η  Άννα Διαμαντοπούλου προήδρευσε της συζήτησης με θέμα «Ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς: Το μέλλον του κοινωνικού μοντέλου της Ευρώπης». Ομιλητές ήταν: ο Ευρωπαίος Επίτροπος για θέματα Απασχόλησης, Κοινωνικών Θεμάτων και Κοινωνικής Ένταξης L. Andor, η Ευρωβουλευτής και πρόεδρος της Επιτροπής για την Απασχόληση και τα Κοινωνικά Θέματα P. Beres, η Γενική Γραμματέας της Ένωσης των Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (European Trade Union Confederation) B. Segol, ο Γενικός Διευθυντής της Ευρωπαϊκής Ένωσης Επιχειρήσεων (Business Europe) M. Beyrer, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής St. Nilsson και ο καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Βερολίνο G. Schmid.

«Ανιστόρητη η ταύτιση της θυσίας της Ιφιγένειας με την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Όσοι μιλούν για έξοδο της Ελλάδας ανοίγουν την πόρτα για το τέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης: Ποιος θα είναι ο επόμενος, ο μεθεπόμενος, κτλ.»

Η πρώην Υπουργός και Επίτροπος Άννα Διαμαντοπούλου συμμετείχε στο Οικονομικό Συμπόσιο «Alpbach» στη Βιέννη, όπου συζητήθηκε κυρίως η οικονομική κρίση και το μέλλον της Ευρώπης.

Στο Συμπόσιο συμμετείχαν ακόμη μεταξύ άλλων: ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής José Manuel Barroso, ο Καγκελάριος της Αυστρίας Werner Faymann και ο Αντικαγκελάριος και Υπουργός Εξωτερικών της Αυστρίας Michael Spindelegger.

Στην ομιλία της η Άννα Διαμαντοπούλου τόνισε ότι η πολιτική ένωση στο επίπεδο της Ευρώπης είναι αναγκαιότητα και θα πρέπει να βασίζεται σε 4 πυλώνες:

1. Στην Κοινοτική Μέθοδο και την επέκτασή της σε άλλους τομείς πολιτικής.

2. Στο δικαίωμα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να παίρνει πρωτοβουλίες και να έχει ένα κεντρικό και ουσιαστικό ρόλο, καθώς σήμερα έχει υποβαθμιστεί και έχει καταλήξει να είναι εκτελεστικό όργανο της γαλλογερμανικής συμφωνίας. Δεν λειτουργεί σήμερα θεσμικά η Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι διμερείς αποφάσεις της Γαλλίας και της Γερμανίας και ο τρόπος που επικοινωνούνται λειτουργούν αρνητικά για την ευρωπαϊκή ενοποίηση.

3. Στη δημοκρατική νομιμοποίηση από τους Ευρωπαίους πολίτες και

4. Σε ένα νέο οραματικό σχέδιο που να συντίθεται από ένα ηθικό μέρος(αρχές και αξίες) και ένα πρακτικό μέρος (έργα που ενώνουν την Ευρώπη) και σε ένα κεντρικό ρόλο στο πλαίσιο του διεθνούς γεωπολιτικού τοπίου, στο οποίο η εξουσία μεταφέρεται από τη Δύση στην Ανατολή.

Τόνισε επίσης την ανάγκη κεντρικού συντονισμού μίας οικονομικής πολιτικής που στηρίζεται:

1. Σε ενοποιημένο χρηματοοικονομικό πλαίσιο

2. Σε ενοποιημένο πλαίσιο προϋπολογισμού

3. Σε ενοποιημένο πλαίσιο οικονομικής πολιτικής

4. Στη διασφάλιση της δημοκρατικής νομιμοποίησης και

5. Σε ένα ευρύ ευρωπαϊκό πρόγραμμα επενδύσεων στους τρεις μεγάλους τομείς της μεταφοράς, της τηλεπικοινωνίας και της ενέργειας.

Ανέλυσε επίσης την ανάγκη να υπάρξει στο εξής χρόνος και εμπιστοσύνη, ώστε οι απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις να έχουν αποτέλεσμα. Ανέλυσε την περίπτωση της Ελλάδας όπου η ελληνική κυβέρνηση μέσα σε 24 μήνες ψήφισε 248 νόμους, τονίζοντας ότι η διαδικασία για τη ψήφιση νέου νόμου οφείλει στο μέλλον να είναι η εξής:

Ορισμός στόχου, σχεδιασμός νόμου, δημόσια διαβούλευση, ενσωμάτωση αλλαγών στο σχέδιο νόμου, κοινοβουλευτική διαδικασία, ψήφιση νόμου, μεταβατική περίοδος εφαρμογής, αξιολόγηση. Ο χρόνος και η εμπιστοσύνη αποτελούν απαραίτητα στοιχεία για μία μεταρρύθμιση. Οι αλλαγές αυτές στην Ελλάδα έγιναν σε ένα κλίμα αρνητικό καθώς σχεδόν καθημερινά κάποιος ευρωπαίος πολιτικός έκανε αρνητικές δηλώσεις για την Ελλάδα. Παράλληλα ορισμένοι Έλληνες πολιτικοί, ενώ ψήφιζαν τους νόμους δήλωναν αντίθετοι με την ουσία τους. Η έλλειψη χρόνου οδήγησε σε έλλειμμα εμπιστοσύνης τόσο μεταξύ Ελλήνων πολιτικών και πολιτών όσο και μεταξύ Ελλήνων και Ευρωπαίων πολιτικών.

Τέλος, η Άννα Διαμαντοπούλου τόνισε τη σημασία της φράσης του J. Monnet, πρωτεργάτη και εμπνευστή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην παρούσα περίοδο: «οι κρίσεις είναι οι καταλύτες στη δημιουργία των μεγάλων ομοσπονδιών της ανθρώπινης ιστορίας. Οι άνθρωποι αποφασίζουν να συνεργαστούν όταν βλέπουν έναν ορατό κίνδυνο…»

Στη δευτερολογία του ο αντικαγκελάριος της Γερμανίας M. Spindelegger διευκρίνισε, ότι η δήλωση του δε σημαίνει επουδενί την πρόταση για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ αλλά για μελλοντικούς αυστηρούς κανόνες που πρέπει να έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η Άννα Διαμαντοπούλου συμμετέχει στο  Ευρωπαϊκό Συνέδριο, που  διοργανώνει  στην Βοστώνη των ΗΠΑ , το Harvard Kennedy School και το Harvard Business School με θέμα «Ευρώπη:Το επόμενο βήμα», στο οποίο και μίλησε το Σάββατο, 2 Μαρτίου.

Στο συνέδριο μίλησαν μεταξύ άλλων  και ο  κ. Λουκάς Παπαδήμος, τ. Πρωθυπουργός, ο κ. De Gucht Ευρωπαϊος Επίτροπος Εμπορίου, ο G. Vershofstadt πρόεδρος της Φιλελεύθερης και Δημοκρατικής Συμμαχίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο κ. R. Rato τ. Υπουργός Οικονομικών της Ισπανίας, τ. Διευθύνων Σύμβουλος του ΔΝΤ και της Bankia, η κυρία E. Fornero Υπουργός Κοινωνικών Πολιτικών και Ισότητας στην Ιταλία, η κυρία Danuta Hubner  προέδρος της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης του Ευρωκοινοβουλίου και τ. επίτροπος και ο κ. D. Folkerts-Landau Επικεφαλής του οικονομικού επιτελείου της Deutsche Bank. Στο συνέδριο συμμετέχουν επίσης πρόεδροι επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στις δύο άκρες του Ατλαντικού.

Η Άννα Διαμαντοπούλου μιλώντας στο πάνελ με θέμα:  «Το Ευρωπαϊκό αφήγημα: διαμορφώνοντας μία κοινή ευρωπαϊκή ταυτότητα» τόνισε ότι η Ευρώπη βρίσκεται σε πολύ κρίσιμο σταυροδρόμι. Το δίλημμα είναι πιο επιτακτικό από ποτέ: πολιτική ενοποίηση ή διάλυση ;

1. υποστήριξε την ευρωπαϊκή προοπτική με την προϋπόθεση ενός σχεδίου δράσης που να απαντά στα άμεσα προβλήματα της κρίσης: τη φτώχεια και την ανεργία. Αυτό σημαίνει αλλαγή του ρόλου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, έκδοση χρήματος και ένα πανευρωπαϊκό πρόγραμμα επενδύσεων στις δημόσιες υποδομές που έχει κατατεθεί ως πρόταση το 2002.

2. Ανέπτυξε την ανάγκη ενός ευρωπαϊκού αφηγήματος  που απαντά στο ερώτημα του πολίτη "γιατί χρειάζομαι περισσότερη Ευρώπη" και βασίζεται σε 5 άξονες: την ειρήνη, το νέο γεωπολιτικό ρόλο της Ευρώπης, τη δημοκρατία, την οικονομική δικαιοσύνη και τον ίσο καταμερισμό της ανάπτυξης.

3. Ολοκλήρωσε την ομιλία της αναφερόμενη στην έξαρση του αριστεροδεξιού λαικισμού στην Ευρώπη, και την ανάγκη επανασύνδεσης των ευρωπαϊκών δυνάμεων με τους πολίτες, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου και επισημαίνοντας ότι εάν δεν υπάρξει αφύπνιση υπάρχει κίνδυνος στις Ευρωεκλογές του 2014, στο Ευρωκοινοβούλιο να  κυριαρχούν 27 Beppe Grillo. 

Συνέντευξη της Άννας Διαμαντοπούλου με τίτλο «Μια χώρα δεν μπορεί να είναι εταιρία», δημοσιεύει η περιοδική έκδοση του Οικονομικού Ευρωπαϊκού Forum “Alpbach”. Μεταξύ άλλων η πρώην υπουργός αναφέρει πως «η Ελλάδα χρειάζεται χρόνο και εμπιστοσύνη για να πραγματοποιήσει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις και όχι μόνο καταπίεση και απειλές από τους δανειστές. Σημείωσε ακόμα πως στη χώρα πρέπει να γίνουν πολλές αλλαγές που θα καταπολεμούν την διαφθορά και την ευνοιοκρατία που θα αναμορφώσουν το δημοκρατικό πολίτευμα. Ανέφερε ακόμα το παράδειγμα των εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων που προσπάθησε να πραγματοποιήσει, δίνοντας ευκαιρίες και κίνητρα επιχειρηματικότητας σε νέους επιστήμονες και ερευνητές.

Ολόκληρη η συνέντευξη:

Alpbach News: You’re member of the PASOK since 1976. How does it feel being part of a system that caused the actual situation in Greece?

Anna Diamantopoulou: The governing parties have played the most important role. But they are not the only ones. Also the left parties have played a very important role in the syndicates, the universities and business world. It was the whole political system for more than 40 years. It’s not the right thing to delete the whole system because democracy can not go on without parties. Parties have to be evaluated for what they’ve done. 

AN: A Greek friend said to me once: “We invented democracy and now we destroyed it.” Does democracy come to an end in Greece?

Diamantopoulou: Because of the crisis we had many problems with the right function of democracy. We have to reinvent the way democracy works. Crisis does not help at that particular moment but we have to give birth to something new concerning the political system and democracy itself.

AN: What could be new?

Diamantopoulou: Countries go forward and have peace, wealth and democracy not with the extremists. I believe there will be a totally new political scheme in Greece in two to four years. We need a new constitution, new parties, new rules in the parliament and a new organisation of the public sector.

AN: At the panal you mentioned that over 200 laws were passed within two years. Would this ever have been possible without the pressure of the EU?

Diamantopoulou: No. Greece has changed a lot because of the EU. But many things have happened because of the Euro and the cheap money. Without a threat we wouldn’t have got any money. But I don’t believe that this kind of strict pressure is the right thing. A country is not a company. You cannot restore a country and change the culture in two years. We need to have goals and commit ourselves in reforms but we also need trust and time.

AN: How would a good Greece look like in fife to ten years?

Diamantopoulou: My wish is that economy and democracy will work. That means that the country would be able to produce wealth. That’s the only way to pay back the money. There must be an end of corruption and cronyism.

AN: The young will be very important for the future but it is a mass phenomenon that well-educated graduates leave Greece.

Diamantopoulou: If we can’t stop the economical mortgagees to leave the country how can we persuade this young, brilliant people to stay? As a Minister of Education I tried to finance companies in order to recruit people from the universities. We need to give incentives for initiatives in research and innovation to keep young scientists.

Η Άννα Διαμαντοπούλου, Πρόεδρος του "Δικτύου" για την Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη, θα μιλήσει στην Κωνσταντινούπολη, 8 & 9 Δεκεμβρίου σε συνάντηση που οργανώνουν Ευρωπαϊκά και Τουρκικά think tank με θέμα:

"Ανάπτυξη, Αναδιανομή Εισοδήματος και Οικονομική Πολιτική στην εποχή της Παγκοσμιοποίησης".

Μεταξύ των ομιλητών θα είναι οι: Kemal Kılıçdaroğlu, Javier Solana, Kemal Dervis, Joakim Palme, Pascal Lamy κ.α.

Ομιλία Άννας Διαμαντοπούλου στην εκδήλωση του ΔΙΚΤΥΟΥ με θέμα : «Ευρώπη: Σε αναζήτηση κοινού μέλλοντος | Βορράς – Νότος : Μια ισότιμη συνύπαρξη»

Τρία χρόνια τώρα βιώνουμε και παλεύουμε στην Ελλάδα και στην Ευρώπη μια βαθειά οικονομική και πολιτική κρίση που έχει καταστρέψει ή αλλάξει δραματικά τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων.
 Εθνικισμός, Λαϊκισμός και αντιευρωπαϊσμός  σαρώνουν και φοβάμαι ριζώνουν, απ΄ άκρο σ' άκρο την Ευρώπη!

• Η απάντηση στην κρίση είναι πρώτα Εθνική.  Αυτό αφορά προγράμματα και δράσεις των Εθνικών κυβερνήσεων, Κοινοβουλίων και Κοινωνικών Εταίρων και την αταλάντευτη αποφασιστικότητα για την υλοποίησή τους.
• Η απάντηση για τους πολίτες της στη κρίση είναι όμως και Ευρωπαϊκή. Απάντηση που ή θα αλλάξει τα δεδομένα κάνοντας την Ευρώπη μια οικονομική και πολιτική υπερδύναμη με ευημερία για τους πολίτες της ή  θα  έχει προτεραιότητες που υπαγορεύονται από βραχυπρόθεσμα  συμφέροντα,  και θα οδηγήσει την Ευρώπη σε διάλυση και αναστροφή πορείας ακόμη και των πιο ισχυρών κρατών.  Η διάλυση σημαίνει πόνο και δάκρυα για ΟΛΟΥΣ επί μακρόν. Και αβέβαιο μέλλον!

Ποιο είναι όμως το περιεχόμενο της Ευρωπαϊκής απάντησης;

Οι Ευρωπαϊκοί λαοί έχουν διαφορετική ιστορία, μέγεθος, κουλτούρα, επιτεύγματα και αδυναμίες, διαφορετικούς γείτονες ,φυσικούς πόρους ακόμα και κλίμα!!
Οι πολιτικές οικογένειες Σοσιαλδημοκράτες, συντηρητικοί , Φιλελεύθεροι, αριστεροί έχουν  ευρωπαϊκή έκφραση αλλά και εθνικές επιρροές.
Με την αντιευρωπαισμό που αναπτύσσεται, το ευγενέστερο επίτευγμα της ανθρώπινης πολιτικής ιστορίας η Ε.Ε. βρίσκεται μπροστά στο κίνδυνο της διάλυσής της ! Η μήπως ΟΧΙ;;;
Μπορούν  οι επιμέρους μορφές σύγκρουσης Βορρά -  Νότου, ή κέντρου - περιφέρειας, ή δανειστών  - δανειοληπτών ή τέλος των εντός και εκτός του Ευρώ να δημιουργήσουν επί μέρους συμμαχίες και να οδηγήσουν σε καθολικές συγκρούσεις;;;
Τα ερωτήματα είναι πολύ ζωτικά για να απασχολούν μόνο τις ελίτ της πολιτικής, της δημοσιογραφίας  ή τους ακαδημαϊκούς.
Οι λαοί της Ευρώπης πρέπει να κατανοήσουν το διακύβευμα και να συμμετέχουν οι ίδιοι ενεργά. Αν οι Κυβερνήσεις και τα κόμματα δεν εξηγήσουν τα πραγματικά δεδομένα , δεν πουν την αλήθεια, υπάρχει κίνδυνος οι Ευρωεκλογές να  φέρουν 27 κόκκινους ή μαύρους Πέπε Γκρίλο στη Ευρωβουλή …..  με απρόσμενες συνέπειες.
Στην αναζήτηση των απαντήσεων  θέλουμε να συμμετέχουμε με όλες μας τις δυνάμεις...
Να μιλήσουμε για την Ευρώπη που θέλουμε, με μια νέα αφήγηση που μιλά στη ψυχή και στο μυαλό των ανθρώπων, που δίνει προοπτική και ευκαιρίες σε όλους, που προστατεύει τους αδύναμους και δυναμώνει τη Δημοκρατία.  Να πούμε πώς και πότε.

Ας βάλω με απλά λόγια τα μεγάλα ζητήματα
Η κρίση πάτησε στη ατελή αρχιτεκτονική της ΟΝΕ και βεβαίως στη άφρονα πολιτική κυβερνήσεων που τον φτηνό δανεισμό χρησιμοποίησαν  για κατανάλωση και όχι για ανάπτυξη, οφείλεται όμως και στη σταδιακή επικράτηση  διεθνώς  της χρηματοπιστωτικής οικονομίας απέναντι στη πραγματική σ΄αυτή δηλαδή που δημιουργεί δουλειές.

Ποιά είναι η κατάσταση σήμερα:
Η ΕΕ είναι σε ύφεση 0,3% το 2012 με 26 εκατομ. ανέργους ενώ στην Ευρωζώνη από το 2008 η ανεργία αυξήθηκε κατά 8 εκατομμύρια.
Πως επηρεάζει η κρίση διαφορετικές χώρες;
Η Αυστρία έχει τα μικρότερα ιστορικά επιτόκια αγοράς ομολόγων ( 0,6% η Αυστρία και 5,8% η Πορτογαλία)
Η Γερμανία... έχει αρνητικά επιτόκια δημοσίου δανεισμού ενώ πρόσφατη μελέτη υπολογίζει ετήσια συσσώρευση κεφαλαίου εξ αυτού της τάξης των 40 δις το χρόνο.

Στο Νότο παρουσιάζεται  η μεγαλύτερη ανεργία μετά τον πόλεμο και επιδεινούμενη φτώχια.  Η ύφεση δεν σταματά,  η ανάπτυξη δεν έρχεται.
Η Ισπανία και η Ελλάδα έχουν πάνω από 50% νεανική ανεργία.
Στο Βορρά οι πολίτες νομίζουν ότι χρηματοδοτούν το Νότο από τη φορολογία τους , οι πολίτες στο Νότο θεωρούν υπεύθυνο τον Βορρά

Η κρίση έχει κερδισμένους και χαμένους πρόσκαιρα,  γιατί  - αν αυτό δεν σταματήσει - σε βάθος χρόνου η πολιτική αστάθεια και η οργή θα μεταδοθεί σαν ανεξέλεγκτη φωτιά παντού.

Το  πρόβλημα λοιπόν είναι ποιες πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές δυνάμεις θα ενωθούν και με ποιά πειστική πρόταση για την πλειοψηφια των πολιτών
ΑΤΖΕΝΤΑ:
    Μεταρρυθμίσεις
    Δημοσιονομική εξυγίανση
    Ανάπτυξη

ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΙΑ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ. Το τρίτο αφορά κυρίως τις Ευρωπαϊκές πολιτικές:
Τραπεζική ενοποίηση με διασφάλιση όλων των καταθέσεων.
Νέος ρόλος της Ευρωπαϊκής τράπεζας,ώστε να διατεθούν πόροι για δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις.
Προϋπολογισμόςμε ευρωπαϊκούς πόρους που να επιτρέπει αναδιανομή (οι ΗΠΑ ΈΧΟΥΝ 24% Ομοσπονδιακό Προϋπολογισμό και η Ευρώπη 1%) των πλεονασμάτων προς όφελος όλων.
Η ατζέντα αυτή σημαίνει θεσμικές και πολιτικές αλλαγές και κυρίως ποιός θα τις εκφράσει.
••   Οι ευρύτερες δυνάμεις της Σοσιαλδημοκρατίας
••  Οι οργανώσεις πολιτών ( think tank έως ακτιβιστές) πχ notre europe
•• Oι κοινωνικοί εταίροι πχ τα Γερμανικά συνδικάτα που προτείνουν ένα συγκεκριμένο και μελετημένο σχέδιο Μαρσαλ για τον Νότο και την Περιφέρεια.
Αυτή η Ευρωπαϊκή Συμμαχία για την Ανάπτυξη πρέπει να βρει επιταχυντές και αυτοί   ίσως είναι κάποιες δυνάμεις του Νότου με κάποιες δυνάμεις του Βορρά.

Οι σημερινοί καλεσμένοι μας προέρχονται απο δυο αντίστοιχου  πληθυσμού χώρες , η μία στο Νοτιοδυτικό και η άλλη στο Βορειοανατολικό άκρο της Ένωσης, είναι μαχητικοί Ευρωπαϊστές και αντιμετωπίζουν  διαφορετικές Εθνικές πραγματικότητες.
Για μας στο νοτιοανατολικό άκρο της ΕΕ είναι πολύτιμη η γνώση , η σύγκριση και τελικά η Σύνθεση  των απόψεων.
Για τους λαούς μας , για τους πολίτες μας που παλεύουν για την επιβίωση, η γνώση του άλλου και η χειροπιαστή αλληλεγγύη ανάμεσα στους λαούς, είναι σημαντική,  ίσως καθοριστική για την ζωή τους.

Σημαντική συνεύρεση προοδευτικών κεντροαριστερών και μεταρρυθμιστικών δυνάμεων το Διατλαντικό Συνέδριο της Κοπεγχάγης.   
Ενώνουν δυνάμεις και προτείνουν...
Υπό την σκέπη της Δανέζας Π/Θ και συνδιοργανωτές το Policy Network και το Center for American Progress, δύο κατ΄ εξοχήν έγκυρων προοδευτικών Think Tank απο τις δύο πλευρές του Ατλαντικού, και με συμμετοχή πολιτικών ηγετών, ακαδημαϊκών, προοδευτικών πολιτικών για ένα διήμερο συνέδριο κριτικής διαβούλευσης και ανταλλαγής απόψεων και προτάσεων. Το ζητούμενο το πως η σύγχρονη κεντροαριστερά θα σταθεί στο ύψος των προκλήσεων που αντιμετωπίζει με την ανάπτυξη που δεν έρχεται, την επαπειλούμενη κοινωνική σταθερότητα και την χειροτέρευση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών. Με πειστικές, ρεαλιστικές και αποτελεσματικές προτάσεις.

Κυκλοφόρησε μάλιστα και ειδική έκδοση με τίτλο "Πολιτικές για την Ανάπτυξη, Σταθερότητα και Μεταρρύθμιση" με αντίστοιχα πολιτικά σημειώματα θέσεων και προτάσεων.

Είναι σημαντική η συμμετοχή του (με Ελληνίδα μητέρα) John Podesta,  ισχυρού Προσωπάρχη του Λευκού Οίκου επί Κλίντον, ιδρυτή και Προέδρου του Center for American Progress (Κέντρου για την Πρόοδο της Αμερικής), του πιο προοδευτικού αμερικανικού οργανισμού που ακολουθεί τις αρχές , αξίες και παραδόσεις του Ρουσβελτ και του Μαρτιν Λουθερ Κινγκ.
Από την Ελλάδα συμμετέχει με ομιλία αλλά και με άρθρο στην αντίστοιχη έκδοση η Άννα Διαμαντοπούλου ως Πρόεδρος του ευρωπαϊκού think tank τo «ΔΙΚΤΥΟ».

Τα υπόλοιπα μέλη του πάνελ:

Βασικά σημεία άρθρου Άννας Διαμαντοπούλου στο Social Europe Journal:
- Μέσα στην κρίση οι Ευρωπαίοι ηγέτες επιλέγουν την ενοποίηση, οι πολίτες όχι. Υπάρχει λοιπόν ανάγκη ηγεσίας που θα εμπνεύσει και θα πείσει πως περισσότερη Ευρώπη σημαίνει περισσότερη ευημερία, δουλειές και σταθερότητα.

-Την ηγεσία δεν μπορεί να την ασκήσει καμία χώρα μόνη της, ούτε η Γερμανία που είναι η μεγαλύτερη οικονομική δύναμη αυτή τη στιγμή.
Η Γερμανία θα έπρεπε, λόγω του μεγέθους και της θέσης της, να παίξει έναν σημαντικό ρόλο στην οικοδόμηση συναινέσεων. Δυστυχώς όμως σήμερα παραμένει ένας απομονωμένος γίγαντας.

-Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω απ’ την Ευρώπη, το φάντασμα της διχόνοιας και του φόβου, της δυσπιστίας και του μίσους, το φάντασμα παλιών στερεοτύπων και εχθροτήτων που ξαναγεννιούνται.
Για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η κρίση, η αυξανόμενη φτώχεια και η άνοδος των άκρων στην Ευρώπη χρειαζόμαστε ελπίδα, εμπιστοσύνη και αλληλεγγύη. Απαιτείται μια νέα αφήγηση. Η Ευρώπη αναζητεί ηγεσία η οποία θα προτείνει ένα νέο σχέδιο και μια νέα αφήγηση για την Ευρώπη που θα περιλαμβάνει:

1.    Ειρήνη (η σημαντικότερη ως τώρα κατάκτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης) και σεβασμό στα έθνη και τους λαούς.
2.    Ένα νέο γεωπολιτικό ρόλο για την Ευρώπη
3.    Δημοκρατία (Νέα Ευρωπαϊκή Συνθήκη, αυξημένη δημοκρατική νομιμοποίηση στη λήψη αποφάσεων)
4.    Οικονομική δημοκρατία με την τιθάσευση του χρηματοπιστωτικού τομέα ο οποίος οφείλει να μοιραστεί τα βάρη της κρίσης
5.    Ανάπτυξη μοιρασμένη ισόμερα και δίκαια. (Με σύγκλιση της ανταγωνιστικότητας και του επιπέδου ζωής των κρατών μελών της)

-Η διαρκής λιτότητα από μόνη της δεν οδηγεί στην ανάπτυξη. Απαιτείται να συνεργαστούν οι Ευρωπαϊκοί  θεσμοί με την ΕΚΤ για να τονώσουν την οικονομία με δημοσιονομικά μέτρα όπως έκαναν οι ΗΠΑ. Η Ευρωπαϊκή ηγεσία πρέπει να πείσει τους πολίτες της Ευρώπης με όραμα και έργα.

Ολόκληρο το άρθρο:

http://www.social-europe.eu/2012/11/europe-needs-leadership-with-vision/

Παρέμβαση στην διεθνή εκδήλωση του  «Γερμανικού Ινστιτούτου για Διεθνείς υποθέσεις και θέματα ασφάλειας - Stiftung Wissenschaft und Politik (SWP)»
Βερολίνο  17.10.2012

Στην ανάγκη μιας νέας πολιτικής για την Ευρώπη και μιας νέας  αφήγησης  (παρουσίαση νέου σχεδίου με  θέσεις και προτάσεις) καθώς και στον ρόλο που θα μπορούσε να παίξει η Γερμανία σε αυτή την κατεύθυνση, αναφέρθηκε  η κ. Διαμαντοπούλου, στο πλαίσιο του αντικειμένου της ημερίδα για τα 50 χρόνια του Ινστιτούτου.  Κατέθεσε δε την δική της πρόταση για πέντε  βασικούς άξονες, άμεσης προτεραιότητας.   
1.    Ειρήνη
2.    Νέος γεωπολιτικός ρόλος για την Ευρώπη
3.    Δημοκρατία με  νέα συνθήκη
4.    Οικονομική Δικαιοσύνη
5.    Ισομερής Ανάπτυξη.
τονίζοντας ότι « Η Ευρώπη δεν χρειάζεται επιστάτες αλλά Ηγέτες, η βάση για κάθε συνεργασία είναι η αναγνώριση της αξιοπρέπειας των λαών και  αντί για τιμωρία, φόβο και λιτότητα, αυτό που χρειάζεται είναι αλληλεγγύη,  ελπίδα και συντονισμένη δράση για ανάπτυξη»

Στο περιθώριο της ημερίδας έθεσε και πάλι την πρόταση της – σε σχέση με τις άμεσες κινήσεις - για την ανάγκη η επικείμενη Σύνοδος Κορυφής να συμπεριλάβει στα συμπεράσματα της την απόφαση της να υπερασπιστεί την συνοχή και την ακεραιότητα του Ευρώ,  σύμφωνα με την συνθήκη αλλά και την βούληση των Ευρωπαίων πολιτών. Να επιβεβαιώσει πειστικά και χωρίς αμφισημίες πως δεν υπάρχει επιστροφή στη δραχμή, το μάρκο, το γαλλικό φράγκο ή την ιταλική λιρέτα. Είναι βασική προϋπόθεση για μια αναπτυξιακή προοπτική.

Απόσπασμα από την παρέμβαση:

Νέα πολιτική , Νέα αφήγηση. Ελπίδα απέναντι στον φόβο

Οι ηγεσίες συσπειρώνουν την πλειοψηφία των πολιτών, και στην περίπτωση της Ευρώπης οι ηγέτες της Γερμανίας θα μπορούσαν να συσπειρώσουν γύρω τους την πλειοψηφία των Ευρωπαίων πολιτών, αν αποκαταστήσουν την ισχύ και την νομιμοποίηση των εκλεγμένων αντιπροσώπων τους, συμβάλλοντας στην τιθάσευση εκείνων των οικονομικών δυνάμεων που οδήγησαν στην κρίση και συνεχίζουν να κερδίζουν από αυτή, σε βάρος των λαών της Ευρώπης:
Τιθασεύοντας αφενός τον χρηματοπιστωτικό τομέα της οικονομίας ο οποίος αφέθηκε αρρύθμιστος και χωρίς κανένα ουσιαστικό έλεγχο και κατέφυγε σε υπερβολές οδηγούμενος από μια πλεονεξία χωρίς όρια.  Αφετέρου τους οίκους αξιολόγησης που απέτυχαν στο καθήκον τους να ενημερώνουν το κοινό για τους υπερβολικούς κινδύνους στους οποίους ήταν εκτεθειμένοι οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί.
Γιατί πρέπει οι απερίσκεπτες Τράπεζες να σώζονται σε βάρος των Ευρωπαίων πολιτών, ενώ η κυρίαρχη αφήγηση καλεί να τιμωρηθούν και να πληρώσουν εκείνοι που είχαν τη μικρότερη ή καθόλου ευθύνη για την κρίση;
Ο φόρος για τις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές που τώρα συζητείται θα είναι ένα θετικό βήμα σε αυτήν την κατεύθυνση.
Αυτή η πολιτική και αυτή η αφήγηση μπορεί να συσπειρώσει τους Ευρωπαίους. Αυτή, μαζί με μια ορατή προοπτική ανάπτυξης θα επιτρέψει να πραγματοποιηθούν οι απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές που θα αποκαταστήσουν την ανταγωνιστικότητα του συνόλου της Ευρωπαϊκής οικονομίας και θα επιτρέψουν στην Ευρώπη να έχει μια σημαντική θέση στην παγκόσμια οικονομία.
Αντί να κουνούν το δάκτυλο στις χώρες με προβλήματα , αντί για τιμωρία, φόβο και λιτότητα, αυτό που χρειάζεται είναι αλληλεγγύη,  ελπίδα και συντονισμένη δράση για ανάπτυξη, βασισμένη στην κυριαρχία της Δημοκρατίας σε μια πορεία που οδηγεί στην ευημερία και την ευτυχία των Ευρωπαίων πολιτών.
Με δυο λόγια η Ευρώπη χρειάζεται ηγεσία τώρα  - και  αν η Γερμανία θέλει να παίξει αυτόν τον ηγετικό ρόλο - η οποία πρέπει να προτείνει μια πολιτική και την αντίστοιχη αφήγηση που να καλύπτει τα εξής:

1.    Ειρήνη ( Η μεγάλη κατάκτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης)
2.    Ένα νέο γεωπολιτικό ρόλο για την Ευρώπη (Το 2050 ο παγκόσμιος πληθυσμός θα είναι 9 δισ. και o  Ευρωπαϊκός πληθυσμός  θα αποτελεί μόνο το  7%, ενώ ήταν το 20% στα 1950. Οι μεγαλύτερες Ευρωπαϊκές χώρες θα έχουν το πολύ το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού, ενώ το Ευρωπαϊκό ΑΕΠ θα είναι μόνο 10% του παγκόσμιου ΑΕΠ από 30% στα 1950)
3.    Δημοκρατία ( Μια νέα συνθήκη)
4.    Οικονομική Δικαιοσύνη (Έλεγχος του χρηματοπιστωτικού τομέα)
5.    Ανάπτυξη ίσα μοιρασμένη.

Η   κ. Διαμαντοπούλου είχε προσκληθεί  να συμμετάσχει στο panel της  διεθνούς για τα 50 χρόνια από την ίδρυση του Ινστιτούτου -το μεγαλύτερο think tank της Ευρώπης στο είδος του- στο οποίο συμμετείχε και ο Υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, κ. Guido Westerwelle – ως κεντρικός ομιλητής.
Συντονιστής της εκδήλωσης ήταν ο κ. Peter Frey, Αρχισυντάκτης της Zweites Deutsches Fernsehen (ZDF). Θέμα της συζήτησης ήταν "Η Γερμανία στον κόσμο – προσδοκίες προς την γερμανική εξωτερική πολιτική"

Με τον επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών (SPD) Frank-Walter Steinmeier και υποψήφιο για την καγκελαρία τις προηγούμενες γερμανικές εκλογές.

Περισσότερες φωτογραφίες από την εκδήλωση